Inge's Tiener Hulpje 04 - Sex Verhalen

Inge's Tiener Hulpje 04

... een kledingstuk bij zich….wilde ze het gelijk in het hokje ernaast proberen, terwijl haar kindje aan het omkleden was.' -'Dat waren zeker de spannende momenten?' knikte Ron. Pieter knikte hierop ook. 'Ja, want soms waren ze nonchalant. Ze hielden hun pashokje lichtelijk open, omdat hun kindje misschien wat zou vragen. Of hulp nodig had. Het verbaasde me soms hoe makkelijk ze waren.' -'Gaaf man.' zei Ron. 'Is er hier meer te beleven, of was het daar spannender? Maarja, hier werk je nog zo kort.' -'Hier.' zei Pieter meteen. Ron keek verbaasd. 'Want hier zijn veel leukere kleren die ze aan moeten doen. Waardoor….er…ja…meer valt…te zien…' zei Pieter en werd weer rood, omdat Ron moest weten dat hij ook zijn vriendin bedoelde. 'Ja, ik snap het al. Hier hebben we ondergoed, zwemkleding. Daar deden ze natuurlijk truitje, blousje of broekje passen?' Pieter knikte. 'Heb je hier al iemand ondergoed zien passen? Ik bedoel, mag niet. Maar je weet hoe stiekem klanten meestal kunnen zijn.' Dat Pieter Inge haar

zag uitdoen onder haar rokje, telde Pieter niet mee. En anders had hij het ook niet gezegd. Daarom schudde hij zijn hoofd. 'Jammer. Maar op zijn tijd. Ik heb in het verleden al een paar keer gezien hoor.' De ogen van Pieter werden groter. 'Geloof me, waanzinnig. Een van de beste momenten in de zaak. Een jong meid was dat. Lang blond haar. Ze paste een bikini. Ze kleedde zich helemaal uit. En het gordijntje was niet goed dicht en ik zag het via de spiegels. Je weet wel….' Zei Ron ...

... en knipoogde. Expres beschreef hij een jonge meid die wel wat op Kim leek. 'Maar zoals ik al zei, een van de beste momenten. Ik heb zelfs een stout stel betrapt in het hokje. Aan het wippen.' -'Echt?' vroeg Pieter, goed wakker. Ron knikte. Ik wilde ze niet storen. Zolang er geen andere klanten zijn die een verkeerd beeld kunnen krijgen, vind ik het best. Maar helaas, als ze door hebben dat ze "betrapt" zijn, stoppen ze gelijk. Terwijl ík het niet erg vind' lachte Ron en Pieter moest mee lachen.

Pieter had begrepen dat hij hier onderuit zou komen. Hij schaamde zich nog wel. Maar hij hoefde niet op zijn ontslag te rekenen. Zeker na wat hij allemaal gezien had en wat er kennelijk nog te wachten stond, wilde hij dit baantje voor geen goud kwijt. 'Nogmaals, sorrie meneer….ik deed het niet opzett….' -'Pieter…' onderbrak Ron hem. 'Ik vind het niet erg zei ik. Ik zie mezelf een beetje in jou. Niet dat ik zo oud ben…' Ze lachten beiden. 'Ik gun het je. Ik gun je dat je alle mooie, vrouwelijke klanten naakt kunt begluren. Niet dat mijn vriendin een klant is….' zei Ron en dat laatste maakte Pieter weer ongemakkelijk. 'Maar zelfs dat vond ik niet erg.' zei Ron meteen en gaf nog een schouderklopje. 'Maar je vindt het zeker moeilijk te geloven he?' Pieter keek hem aan maar zei niks. 'Ik zal het je bewijzen Pieter. Ik gun het je. Je doet niks fout. En waar ik wel een jaar op moest wachten, zal ik zorgen dat jij het vandaag al kunt zien.' Het werd verwarrend voor Pieter. Wat bedoelde hij ...