Inge's Tiener Hulpje 04 - Sex Verhalen

Inge's Tiener Hulpje 04

... niet. Dat was in orde geweest had ze gezegd. 'En dus, wat gebeurde er toen?' hoorde Ron de even nieuwsgierige Pieter vragen. 'Wat kon ik doen? Blijven smeken. Dat ik maandagochtend als hij klaar was al het geld zou hebben. Dat hij daarna als hij wilde een keer met zijn vrouw kon langskomen en wat kon uitkiezen uit de winkel als cadeautje voor haar. Van het huis.'

En dat wist Ron weer wel. Als bedankje voor zijn snelle en goede werk.

'En hij accepteerde het? vroeg Pieter. Inge knikte. Ik bracht hem twee avonden lang zijn eten. Uitgebreid. Het waren warme dagen, drukke dagen. Zondagmiddag lag ik met Ron op het strand. Hij had mij meegenomen als ontspanning. Hij wilde dat ik me niet zou stressen om het hele gebeuren. Ik kon niet rusten. Ik zei dat ik even snel naar de winkel zou kijken. Kijken of hij er echt al zijn tijd in stopte. Misschien was dat geen slimme zet geweest van me.' -'Waarom niet?' vroeg Pieter. 'Ik was in bikini. Ik ging er lopend heen met een shirt over mijn bikini en een handdoekje om mijn middel op mijn slippers. Hij was er. Hij werkte hard, zat onder het stof en zweet. Toen had ik al in zijn blik kunnen zien dat hij trek had in meer dan het avondeten wat ik hem bracht. Die zondagavond toen ik hem dus het tweede keer het eten bracht, keek hij anders terwijl ik geen bikini aan had. Praatte anders. Keek anders. Maar ik trok me er niks van aan. Ik was met mijn gedachten bij de opening. Het moest af. Zondagavond ging ik bij mijn ouders langs voor geld voor ...

... de winkel. Voor één dag maar, ze zouden het maandagavond terug krijgen. Het was geen echte lening. Dat wilde ik nog net wel vragen aan mijn pa. Hoewel mijn pa het niet erg vind voeg hij wel waarom ik het niet eerder had gevraagd. Hij had niet genoeg in huis. Hij gaf zijn pasje mee. Ik kon zondagavond en maandagochtend het maximale pinnen. Maar dat zou net niet toereikend zijn. Ik moest weer de kassa van maandag afwachten of dinsdagochtend pinnen. Ik had zo goed als alles bij me, dus over die paar honderd zou hij zich zeker niet druk over maken, dacht ik. Over één dagje extra.'

Terwijl Inge dit zei, schudde Pieter zijn hoofd. Ook Ron schudde zijn hoofd luisterend achter het gordijntje.

Ik kwam daar maandagochtend. Hij was klaar. Het was een uur voor openingstijd. Alles opgeruimd. Alles nog nieuw. Blinkend. Hij had alles afgestoft, gedweild en zat aan tafel met een kopje koffie in zijn ketelpakje. Klaar'' zei hij met trots. En ik was er ook trots op. Ik liep er naar toe en bekeek het, bewonderde het. Een totaal nieuwe, ongebruikte, supermooie wc. Ik bedankte hem. Wilde snel afrekenen. Ik moest nog het een en ander doen voordat de winkel open zou gaan. Dus..ja…ik telde zijn geld. Driehonderd te kort. Tot mijn verbazing keek hij boos. Of ik een geintje maakte. Ik legde het hem uit. Morgen zou hij de rest krijgen, anders later op de middag. Ik legde nog uit dat er geen opzet was in het spel. Dat was niet de afspraak zei hij en werd bozer. Des te verbaasder ik werd. Hij had ...