Te arm voor een cadeau - Sex Verhalen

Te arm voor een cadeau

Hetzelfde verhaal, tweemaal verteld met verschillend uitgangspunt. Lees ook “Te rijk voor een cadeau"

1.

In het stadspark zat Jannie Hoogruyters op een bank aan de rand van de grote vijver. De wind streelde haar lange, blonde haar en ritselde door de bladeren van de bomen; de zon verwarmde haar blanke huid - het was begin mei en de zon had nog niet de kans gehad om er een kleurtje op te schilderen. Het meisje had haar schoenen uitgeschopt en genoot van de wijze waarop de grassprieten tussen haar tenen kriebelden. Ze was gekleed in een eenvoudige, lichtblauwe jurk, waarover ze een kort jeansvest droeg. Op een meter of tien, twintig van de oever gleed een eendenmoeder voorbij, gevolgd door zes snaterende kuikens. Af en toe liet ook moeder eend van zich horen.

Hoe idyllisch dit plaatje ook was, het geluid dat de eenden maakten weerspiegelde perfect de stemming van het achttienjarige meisje. Ze had financiële problemen. Haar vader werd morgen 45 jaar en ze had geen geld om hem iets te kopen. De herstelling van haar scooter begin deze week had haar haar laatste honderd euro gekost. Uit de borstzak van haar jeansvest haalde ze een pakje sigaretten en stak er een op.

Kloteboel. Altijd dat verdomde gebrek aan geld dat het leven zo moeilijk maakte. Als ze genoeg geld hadden gehad, zou haar moeder nog leven. Dan hadden ze haar kunnen laten behandelen tegen haar depressieve buien, die begonnen waren nadat haar tweede kind - Jannie’s broertje - gestorven was, drie dagen na ...

... zijn geboorte. En dan was mama drie jaar geleden - waarschijnlijk - niet uit het leven gestapt. Maar zij was werkeloos geweest en papa verdiende als arbeider voor de groendienst van de stad ook geen fortuinen.

Dan: 'Hoi schoonheid', een kus op haar wang en een sprong over de leuning van de bank. Jo, haar vriendje, plofte naast haar neer. Hij zag er stralend uit - groot, donker haar, knappe kop met een blinkend knopje in zijn linker oorlel. Sportief lichaam, waar hij goed voor zorgde, en een zalige lul.

Maar spijtig genoeg ook een product van eenvoudige ouders die zich in alle bochten moesten wringen om de eindjes aan mekaar te knopen.

Jo sloeg zijn arm om de schouders van zijn melancholische vriendinnetje. 'Wat scheelt eraan?'

Jannie haalde haar schouders op. Ze sprak er niet graag over.

'Vooruit, vertel het eens tegen ome Jo,' drong de jongen aan en trok haar vaster tegen zich aan. Haar haar rook naar de shampoo die ze gebruikte. Lekker.

'Papa verjaart morgen en ik kan hem niks kopen.' Ze duwde haar opgerookte sigaret uit op de ijzeren armsteun van de bank en liet de peuk in het gras er naast vallen. 'Zelfs geen pakje sigaretten...'

'Tja.' Meer kon Jo hierop niet zeggen. Hoe graag hij het ook wilde, zijn bankrekening stond ook plat. En de maand was nog maar half om. Hij hoopte met gans zijn hart dat hij dat baantje in de plaatselijk supermarkt zou krijgen. Maar de man had gezegd dat hij tot begin volgende week geduld zou moeten oefenen. Hij moest nog ...