1. Onze Buitenkantoren - La 1


    Datum: 19-8-2021, Categorieën: Werk Auteur: JBL2000, Bron: Opwindend

    Ook in America hebben wij een aantal kantoren. Vanuit Los Angeles verrzorgt men alle commerciële activiteiten voor de Verenigde Staten, terwijl onze support afdeling in Chicago gehuisvest is. Omdat een deal met een groot Amerikaans concern op mislukken stond, werd me gevraagd om naar LA te vliegen. Ik had maar één opdracht voor deze missie: de deal doordrukken. No deal betekende dat er afgeslankt moest worden. In de VS zou dit de helft van de 250 jobs kosten.
    
    Op vrijdag morgen sta ik gepakt en gezakt op de luchthaven klaar om naar LA te vliegen. Mijn vrouw is alles behalve gelukkig. Morgen is onze huwelijksverjaardag. Voor het eerst in vele jaren zullen we niet samenzijn op deze dag. Maar deze opdracht is veel te belangrijk. Als we niet slagen zal dit op termijn ook gevolgen hebben in ons hoofdkantoor. Met bijna 40 minuten vertraging kunnen we eindelijk aan boord. Ik heb een plaatje vooraan in bussiness class en installeer me comfortabel. We zijn ten slotte een eindje onderweg. Ik zit aan het raampje, de stoel naast me is leeg en aan het gangpad zit een meisje, of is het jonge dame, van een jaar of 20. Voor zover ik kan zien heeft ze een redelijk mooi figuur. Haar gezicht is niet direct van de mooiste, maar ze heeft een vrolijk snoetje. Ik zeg heel beleefd goede morgen. Ze antwoord ‘ook een goede morgen. Vakantie of werk?’ ‘helaas werk’ zeg ik. ‘Maar gelukkig is het weekend als we goed en wel daar zijn’ zegt ze. ‘Ja, maar het wordt een werkweekend. Touwens ik ben Koen.’ ...
    ... Zeg ik. ‘Oh ja, ik ben Debbie.’ ‘En jij?’ vraag ik ‘vakantie?’ ‘Ja hoor, eerst vier dagen LA en dan verder door naar Vegas, Denver, Nashville, Washington en via New York terug naar huis.’ Antwoord Debbie. ‘mooi, dan ben je een paar weken hier?’ vraag ik nog. ‘Zes weken. Ik heb Amerikaanse roots. In al die steden woont familie. De meeste heb ik nog nooit ontmoet. Dat gaan we nu dus wel doen.’
    
    Na een uurtje of twee leg ik me goed om een dutje te doen. Als ik ginder toekom staat er nog een lange dag te wachten met een aantal vergaderingen. Ik word op een gegeven moment wakker van een raar geluid. Ik wrijf even in mijn ogen en kijk in het rond. Alles lijkt me normaal. Tot ik het weer hoor. Het komt van bij Debbie naast mij. Ze ligt met een dekentje over haar. Van haar gezicht is af te lezen dat ze aan het genieten is. Dan valt mij op dat het dekentje ter hoogte van haar kruis wat beweegt. Ze is zich toch niet aan het bevredigen hier in het vliegtuig. Als ze haar ogen opent kijkt ze mij recht in de ogen en schrikt. Ze voelt zich betrapt. Ik geef haar een knipoog en zeg zachtjes ‘geniet er maar van. Op mij moet je niet letten’ Ze maakt met haar mond een kusje en sluit haar ogen weer. Ik merk dat Debbie moeite moet doen om het niet uit te gillen van genot. Op haar onderlip bijtend komt ze schokkend klaar. Een stewardess passeert en vraagt haar of alles in orde is? ‘oh, euh… ja hoor’ hakkelt Debbie. Als de stewardess weg is zeg ik ‘tja, beter dan ooit heb ik de indruk’ Debbie lacht ...
«1234...9»