Verwisseld 9.1 Zweeds... - Sex Verhalen

Verwisseld 9.1 Zweeds...

... en kijkt me fel aan met die helblauwe ogen. ‘Lul’ zegt ze woedend, herken jij niet eens je eigen zus?’ ‘Hallo dame, hoe vaak hebben wij het hiervoor al met elkaar gedaan? Nul komma nul keer, dus hoe zou ik jou moeten herkennen? En wat is dit trouwens, dit zou jij toch voorkomen Bjorn?’ Ik voel me alsnog pisnijdig worden, klauter bliksemsnel van Annika af en ga voor hem staan, heb zin hem een optater te verkopen. ‘Sorry Krist, je zus was niet te houden, ze eiste dat jij haar als laatste zou treffen en Jessie zat in het complot. Echt sorry, ik dacht dat je het wel leuk zou vinden.’

De anderen kijken stomverbaasd toe, ik zie hoe de meiden een beetje giechelig worden en niet goed weten wat ze ervan moeten denken. Marie is bijna in shock geloof ik, die had dit nooit achter Annika gezocht. Ze ziet er ook heel sneu uit, alsof Annika iets heeft genomen dat van haar was. Snap ik wel, Marie en ik hebben nog maar net samen een mooi moment gehad toen ik haar mocht ontmaagden. En misschien voelde ze zich altijd wat buiten Annika en mij staan, omdat wij als tweeling nou eenmaal een sterke band hebben. Ik kijk Marie even goed aan, geef haar een glimlach en dan, gelukkig, glimlacht ze liefjes terug.

Maar op Annika word ik hierdoor alleen maar bozer en zeg dan tegen haar ‘Meekomen jij.’ Ik pak haar hardhandig bij een pols, trek haar mee naar buiten en ...

... tegenstribbelend en wel sjor ik haar naar de waterkant, en voor ze het beseft ligt ze in het zoute water te spartelen. Dan spring ik haar na, duw haar nog eens goed onder, maar als ze dan proestend en zielig kijkend bovenkomt, neem ik haar in mijn armen. Ze ziet eruit als een verzopen katje en mijn woede is ineens weg. En hoe het ook is, ik heb echt van haar genoten, nu pas besef ik dat ik hier ook al stiekem een paar jaar naar verlangde.

Annika drukt zich bibberend tegen mijn lijf, kijkt me schuldig aan en vraagt of ik haar wil vergeven. “Lieverd, ik heb zo genoten, ik had al meteen in de gaten dat jij het was, het voelde alsof ik bij mezelf thuiskwam. Maar ik vind het nog steeds geen goed idee dat wij het met elkaar gedaan hebben.’ Annika kijkt me nu heel lief aan en probeert me dan te overtuigen dat dit eraan zat te komen, als tweeling zijn wij zo close, dat dit niet te vermijden was. Volgens haar heeft ze me al zo vaak signalen gegeven maar ik reageerde niet, en toen zag ze vandaag haar kans.

Ik leg me erbij neer, geef haar een lange zoen en dan klauteren we samen het water uit, op zoek naar droge handdoeken en de warmte van het vuur. We zullen wel zien hoe dit verder gaat…

Dit verhaal over Kristian en zijn zusjes Annika en Marie bestaat uit twee delen. Wil je meer uit de ‘Verwisseld’ serie lezen? Kijk dan op mijn profielpagina.