1. Levelen Met Stefanie - 1


    Datum: 18-8-2021, Categorieën: Familie Auteur: SImandber, Bron: Opwindend

    ... drukte ik mijn voeten de lucht in. Deze pakte ze en drukte er tegenaan zodat mijn knieën nu boven mijn borst hingen. ‘Pak even je knieholtes vast, dan kijk ik wel even.’ zei ze vastberaden. Het kriebelende gevoel wat volgde was echt onbeschrijfelijk vreemd. Opnieuw voelde ik hoe enkele stevige schokken ongecontroleerd door mijn heen lijf gierde.
    
    ‘Waar is dat voor nodig?’ vroeg ik terwijl ze haar hand terug trok. ‘Voor de hygiëne en wie weet waarvoor nog...’ zei ze vaag knipogend, terwijl ze zich omdraaide en aan de wasbak haar handen afspoelde. Daarna haalde ze uit haar kast een grote handdoek, die ze zo goed als mogelijk onder me in schoof. Uit een lade haalde ze een soort klein staafje, waarop ze uit de verpakking een zuiver scheermesje klikte. ‘Is er kans dat je me snijd?’ vroeg ik onzeker mijn twijfels uitsprekend. Maar meteen zag ik tot mijn opluchting hoe Stefanies hoofd, al gniffelend, schudde. ‘’Er moet nog wat van je overblijven. Wees maar gerust, ik weet waar ik mee bezig ben en doe daarom ook erg voorzichtig. Probeer je geen zorgen te maken, maar vooral te genieten.’ zei ze op zachte, geruststellende toon. Tussen mijn knieën door glurend, merkte ik hoe ze een krukje plaatste en daarop plaats nam. Even nog keek ze me in de ogen, glimlachte kort en knikte even goedkeurend. Zelf liet ik mijn hoofd naar achteren vallen terwijl ik merkte hoe haar hand me over mijn billen streelde. Het voelde in het begin allemaal onecht. Als in een droom en dan nog het meest omdat ...
    ... het hier ging om mijn eigen nichtje. Nooit had ik dit van haar kunnen denken of verwacht.
    
    Een superzacht subtiel krassend geluid kon ik onderscheiden van het suizend geluid dat haar computer maakte. Ook hoorde ik haar ademhaling, waarop ik me lange tijd intens concentreerde. Enkel toen ze tegen mijn sluitspier aantikte, schokte ik nog een keer zacht. ‘Ssst, probeer je niet te bewegen.’ fluisterde ze zacht, waarna ik dat ingespannen onderdrukte. Tussen mijn benen merkte ik hoe mijn pik nog steeds ten hemel wees. Ook Stefanie gniffelde, terwijl ze ernaar keek. ‘Sorry, ik kan het niet helpen.’ zei ik zacht en verontschuldigend. ‘Geeft niet joh, je bent een gezonde jongen, dit is het bewijs!’ zei ze, vlak voor haar hand me weer over mijn liezen streelde. In een soort zelfzekerheid liet ik mijn hoofd weer zakken en spreidde mijn benen. Op een of andere manier had ik minder last van de kriebels. Zelfs toen Stefanies handen me over mijn balzak kriebelde en ik opnieuw het krassende geluid hoorde, reageerde ik amper. Des te meer schrok ik even toe Stefanie opnieuw sprak. ‘Je doet het goed!’ zei ze, blijkbaar om me even aan te moedigen. Deze keer was ik het die kort gniffelde. ‘Jij ook!’ fluisterde ik en plaatste mijn handen kruislings onder mijn hoofd om even mee te kijken wat ze nu eigenlijk deed.
    
    Pas toen zag ik hoe ze tussen het scheren door, de mesjes regelmatig afspoelde in een potje met water. Het was vreemd om haar mooie handen zo rond mijn pik te zien. Tegelijk merkte ik ...