1. Levelen Met Stefanie - 1


    Datum: 18-8-2021, Categorieën: Familie Auteur: SImandber, Bron: Opwindend

    ... een klein stukje omlaag. Stefanies ogen blonken van nieuwsgierigheid, terwijl ze op mijn kruis richtten.
    
    ‘En jou borstjes en je schaamlippen, mag ik daar dan ook naar kijken?’ vroeg ik plots fel. Blij was ik, om te zien dat ze door die plotselinge vraag even uit het veld geslagen leek. Als dokter zal ze die vraag niet vaak van haar patiënten gekregen hebben, dacht ik. Ze keek me nu ietwat schattend aan. ‘Gezonde jongen ben je hoor, dat je dat graag wil zien. Ben je ten minste niet voor de verkeerde kant. Maar jongens moeten altijd eerst, dat zal je moeder je toch wel eens verteld hebben?!’ zei Stefanie, die haar armen verwachtingsvol over elkaar sloeg. Even zweeg ik en voelde op mijn gezicht een bedrukte uitdrukking komen. ‘Of schaam je jezelf misschien voor je piemel, is het nog maar een kleintje? Vertel eens even, is hij langer of korter dan 16 centimeter?’ vroeg ze, opnieuw op erg spottende en directe toon. Vooral omdat ik wist dat hij op zijn langste precies 16 centimeter mat, voelde ik me blozen. ‘Euhm… geen idee eigenlijk...’ loog ik. ‘Dat hoor je te weten. Dan moeten we hem sowieso meten!’ zei Stefanie die nu enthousiast en met een doel overeind kwam. Ze stak haar hand naar me uit. Een moment twijfelde ik nog maar stak toen ook mijn hand uit. Met een ruk trok ze me naar haar toe en met een plof smakte ik tegen de matras van haar bed. ‘Misschien kan je die broek van je beter helemaal uittrekken, voor er straks ongelukken gebeuren!’ zei Stefanie die opstond en me ...
    ... hielp.
    
    Voor ik er erg in had stond ze alweer op met mijn jeansbroek in haar handen. Die pakte ze mee en stak ze in haar kleerkast, die ze vervolgens met de sleutel op slot draaide en de sleutel eruit nam. ‘Wat ben je van plan?’ vroeg ik terwijl ik haar gefronst aankeek. ‘Je wilde toch zo graag samen spelen? Nou speurneus, zoek de sleutel!’ zei ze terwijl ze de sleutel van haar kleerkast in haar strakke decolleté liet vallen. Ongelovig voelde ik hoe mijn ogen als vanzelf knipperden, terwijl ze twee knoopjes van haar shirt opende en voor me bukte. Hoewel ik bijna niet durfde kijken, voelde ik hoe mijn ogen zich wijd open sperde. Best donker was het in die shirt. Maar overduidelijk kon ik de aftekening van twee bolle borsten zien, met vlak er tussenin de sleutel van de kast. ‘Pak hem maar, als je durft ten minste...’ fluisterde Stefanie. Die hing met haar hoofd dichterbij dan ik haar ooit had meegemaakt. Trillend hief ik mijn hand op en probeerde haar blik nog even te vangen. Haar ogen keken me verwachtingsvol aan, dus besloot ik in haar spelletje mee te gaan.
    
    Het lukte me om met mijn wijs- en middelvinger omheen de sleutel te klemmen, zonder dat mijn hand haar borsten raakte. Net op dat moment drukte Stefanie haar beide handen in mijn liezen, net naast mijn kruis. Hiervan schrok ik zo dat mijn hand stevig beefde en trilde. De sleutel zakte nu dieper weg naar onderen. Stefanie die even giechelde fluisterde zo zacht dat alleen ik het kon horen ‘Je mag de spelwereld ook best ...
«1234...10»