Charlotte - 22 - Sex Verhalen

Charlotte - 22

... een rugzak mee, zodat je wat eten en drinken mee kan nemen. En een handdoek is ook wel handig. Lisa heeft voor ons twee al een rugzak klaar.’

Jessica zegt dan: ‘Peter, toen we de vorige keer hier waren, konden we die berg ook redelijk vlakbij zien. Is dat toevallig dezelfde route?’

Ik knik. ‘Ja, dat wandelpad komt op die route uit. Wij gaan dan steeds links, maar als je rechtsdoor gaat, kom je aan de achterkant van die berg uit. Ik heb me een kaart gekocht, waar alles wandelroutes op staan. Ik vond het wel komisch, dat er bij ons pad een opmerking staat, dat het een naturistenroute is. Ik vraag me af, of de meesten wel beseffen, wat dat betekent.’

‘Echt? Staat dat er echt bij?’

Ik laat haar de kaart zien, die had ik al klaargelegd. Jessica begint dan te grijnzen. ‘Dus dat stuk zouden we ook zonder kleren kunnen lopen?’

‘Ik weet niet hoe koud het boven op de berg is, Jessica. Maar in principe zou het kunnen.’

Ik zie Lisette nu wel even geschokt kijken. Ze vraagt: ‘Gaan jullie echt daar zonder kleren lopen?’

Jessica antwoordt meteen: ‘Als het even kan, dan wel! Dat wil niet zeggen, dat jullie dat ook moeten doen, die keuze is volledig aan jullie.’

Lisette kijkt nog steeds geschokt naar Eduard. Die moet nu lachen. ‘Wat kijk je mij aan, Lisette? Je wist al van tevoren, dat het zou kunnen gebeuren. Peter en Lisa zijn daar heel eerlijk en open over geweest, en ook Jessica en Jochem hebben ook heel open verteld, dat ze naturisten zijn. Dus dan moet je nu ...

... niet zo geschokt kijken, dat het ook gebeurt.’

‘Dat weet ik, maar erover horen praten, en het ook doen, dat zijn toch twee andere dingen.’

Lisa plaagt haar moeder. ‘Je kan nog altijd een stukje achter ons aanlopen, en doen alsof je er niet bij hoort!’

Dat is zout op de wonde, en Lisette kijkt haar dochter strijdvaardig aan. ‘Dus je denkt, dat ik dan niet bij jullie in de buurt durf te lopen?’

‘Mam, je bloost nu al, als we er alleen al over praten. Wat moet dat worden, als je ons naakt ziet lopen?’

Lisette kijkt nog geschokter. ‘Ga jij ook naakt lopen?’

‘Ja, wat dacht jij dan? Het wordt vandaag bijna vijfentwintig graden! Dat is echt heerlijk! En nu kan ik nog goed lopen, over een paar maanden zal dat wel anders zijn. Ik wil nu de frisse lucht en de zon op mijn huid voelen.’

Eduard moet lachen. ‘Ja, Lisette! Wen er maar vast aan! Ik ben bang, dat je het nog wel veel meer te zien krijgt!’

Lisette kijkt Eduard aan. ‘Ik wil anders wel eens zien, of jij dat ook zou durven!’

‘Nou, Lisette! Daar kun je wel eens van staan te kijken. Ik ben er hard over na aan het denken om het gewoon eens te proberen. Als we hier nu alleen met ons tweeën waren, dan zou ik er niet eens over nadenken. Maar Peter, Lisa, Jessica en Jochem zijn erbij, en die weten wel, waar ze het ongezien en vooral ongestoord kunnen lopen. En ook wat ze moeten doen, als we toch anderen tegenkomen.’

Lisa zegt: ‘Er zijn daar genoeg plaatsen om te schuilen, maar je kan ook een shirt en korte broek ...