-
Bakkersjongen - 18
Datum: 13-8-2021, Categorieën: Romantisch Auteur: Jefferson, Bron: Opwindend
... moeten weten en had gewoon naar huis moeten gaan. Maar nee, dat gebeurde niet. We leverden de kaartjes in, kochten een grote bak popcorn en zonder wat te zeggen namen we plek op een lekkere bank en moesten we wachten op het opengaan van de deuren van de zaal. Alles was zeer ongemakkelijk. Ik wist niet wat ik moest zeggen. Het enige wat ik kon verzinnen, was hoe mooi ik haar wel niet vond en dat wilde ik zo graag tegen haar zeggen. Weer. Dat wilde ik haar altijd blijven zeggen. Maar het lukte nog om dat onder controle te houden. De stilte regeerde dan ook in het begin van onze ‘date’. - Wie had gedacht dat een Duitse hardrockband het ijs kon breken. Letterlijk misschien wel, maar figuurlijk tussen haar en mij… Ikke niet. Ze begon over; dat Tessa haar vorig jaar ook een keer had laten zitten toen ze naar een concert zouden gaan. Dat Tessa haar toen had laten zitten voor mij, vertelde ze er niet bij. Misschien wist ze dat ook wel niet… Je kon het vervolg hierop nauwelijks een gesprek noemen, maar uiteindelijk vroeg ze toch met oprechte interesse of ik wel eens naar een concert was geweest. ,,Rammstein.’’ hoefde ik alleen maar te zeggen. Ik hield niet eens van die muziek, en ik kon er ook niet meer over vertellen dat wat ik op de des betreffende avond had meegemaakt, maar het was meer dan genoeg om Manon in een hard gelach te laten schieten. Nee, ze vond mij niet het type voor dat soort muziek. Dat was ik met haar eens. Al gaf ze toe dat wel heel vet te vinden, en ...
... daar kon ik het achteraf ook in vinden. Doordat we wat aan de vroege kant waren, konden we hier nog even op doorgaan en begonnen we met het aftasten van elkaars muzikale smaak. - Manon was een meisje met vele gezichten. Ik wist nooit wie ze zou zijn. Maar ik kreeg nu het idee dat ze zowaar een keer haarzelf was toen ze me vertelde dat ze graag naar hardrock luisterde en ook naar rap en hiphop. Het trok mij allemaal weinig. Maar dat juist zij, dit fragiele en onzekere meisje, wat zich graag voordeed als een gewild meisje wat enkel om haar uiterlijk gaf, naar dit soort muziek luisterde, klopte niet. En juist daarom geloofde ik het. Ik waardeerde het meteen en vroeg haar wat dan precies. Ik kende het allemaal niet, en qua popkennis zat ik nog op een redelijk niveau. Ze begon over diepe lagen in de teksten en beeldvorming in videoclips die zoveel meer vertelden dan dat iedereen wist. Het was voor het eerst dat ik haar oprecht gepassioneerd hoorde praten over iets. Ze zat tegen me aan terwijl naar muziek luisterde via haar oordopjes, die ze naar eigen zeggen het liefst de hele dag in had, en op dit moment kon ze me ook echt van alles wijs maken. Maar dat leek ze niet te willen. Het was niet haar intentie om mij in te pakken, maar dat deed ze juist wel. Gewoon omdat ik zag dat ze nu een keer haarzelf leek te zijn. Even geen tuttigheden of dronken gedoe. Deze Manon bracht iets over. En dat beviel me wel. - Ach, fuck die film. De titel was niet eens noemenswaardig. Wat een ...