1. Haywood, Meisjeskostschool ... - 8


    Datum: 1-8-2021, Categorieën: Romantisch Auteur: Elisabeth, Bron: Opwindend

    De meisjes waren al weg toen ik wakker werd. Ik had ze uiteraard wel horen vertrekken, maar de zon was nog niet op geweest en ik had net gedaan of ik nog sliep. Het zou alleen maar moeilijk geweest zijn om van ze af te blijven. Nu scheen de zon door de ramen, het moest een uur of negen zijn. Uitslapen was niet mijn gewoonte, maar ik had een vermoeid lichaam met spierpijn in spieren waarvan ik niet wist dat ik ze had en bovendien had ik vandaag eigenlijk geen verplichtingen. Een beetje slap was het wel: de dames, die dezelfde arbeid hadden verricht als ik, Diane was zelfs mee op jacht geweest, waren wél voor dag en dauw op geweest en voegden zich inmiddels weer voor een normale lesdag bij de andere studentes. Ik daarentegen hees me laat op de ochtend halfslachtig en nonchalant in mijn kleren en sjokte op blote voeten, mijn laarzen in de hand, terug naar mijn slaapvertrek.
    
    Daar wachtte mij een verrassing. De deur stond wijd open en in de kamer, in míjn kamer, aan mijn bureau, zat Agatha Kimmel te lezen in mijn persoonlijke verslagen. Ze was in zakelijke dagkledij, een broek en een hoge blouse en had zo te zien het grootste deel van mijn papieren al doorgewerkt. Ik nam plaats in de deuropening, leunde met mijn schouder tegen de deurpost en klopte op het hout.
    
    ‘Agatha. Goedemorgen.’
    
    ‘Oh. Goedemorgen.’ Ze keek niet op.
    
    ‘ Had ik mijn deur niet op slot gedaan?’ vroeg ik.
    
    ‘Oh jawel. Maar je was niet hier, dus Elizabeth heeft me binnengelaten.’ Blijkbaar spraken zij ...
    ... en Van Patten elkaar met de voornaam aan.
    
    ‘Heeft zij een sleutel dan?’
    
    ‘Natuurlijk heeft ze een moedersleutel. Dit is haar school.’ Antwoordde Kimmel kortaf. Ze keek nu pas mijn kant op, monsterde mijn slordige voorkomen en schudde afkeurend het hoofd. ‘Nou, waar jij geweest bent hoeven we niet te vragen. Elizabeth vertelde me al dat vannacht niet één, maar zelfs twéé studentes uit de slaapzaal ontbraken.’
    
    ‘Ik weet natuurlijk van niks.’ Ik zei het laconiek, maar eigenlijk was Kimmels opmerking bijzonder pijnlijk. Wat ze mij gisteravond in een iets te zachtmoedige bui had toevertrouwd, was meer dan een eenvoudig verzoek geweest, eerder een gebrekkig aanzoek eigenlijk. En in plaats van dat ik achter haar aan was gegaan, had ik haar alleen laten slapen en, zo wist ze nu zelfs, had ik de nacht gedeeld met twee vrouwen, waarvan één al verloofd was en die zelfs bij elkaar opgeteld nog niet haar leeftijd hadden. Dat móest haar wel een klap in het gezicht zijn, al kon ze nog zo pragmatisch wezen.
    
    ‘Wat Elizabeth me óók vertelde,’ en ze draaide zich nu volledig naar mij toe, is dat je Leo, niet lang na mijn vertrek, door een glazen wand heen hebt geslagen.’
    
    ‘Ja. Volgens mij was het een spiegel... Vind je erg als ik niet…’
    
    ‘Nee, ik hoef geen excuses van je,’ onderbrak ze me, met een geheven hand, ‘ze heeft me uitgelegd waarom je het deed en ze was je eigenlijk vooral dankbaar… Maar ik moet je wel waarschuwen, dat Leo niet het soort man is dat het hier zomaar bij laat ...
«1234...7»