Het Zomeravondspel - Sex Verhalen

Het Zomeravondspel

Als een ijskoude hand omsloot het haar hart. Bijna in paniek rende ze vanuit haar bed naar de badkamer. De glimmende witte tegels glommen, net zoals het zweet dat langs haar lijf liep. Op haar knieën voelde ze de kou van de vloertegels opstijgen, dwars door haar lichaam. Koortsachtig probeerde ze na te gaan wanneer ze de sleur in haar leven toe had gelaten. Wanneer was ze die getrouwde vrouw met een serieuze baan en een man, wonend in een keurige nieuwbouwwijk geworden? Paniek bekroop haar en ze keek in de spiegel. Sinds de ontmoeting met haar nieuwe collega, die andere man, was ze in de war. Ze voelde warmte op plekken waar ze deze lang niet had gevoeld. Zijn hand had bij het voorstellen een onuitwisbare indruk op de hare achter gelaten, die ze nu nog kon voelen. Zijn naam klonk als een trio in haar oren en zijn ogen priemden dwars door haar hele lichaam heen als een ijspriem. Ze kon niet precies uitleggen wat haar aantrok in hem. Op het moment dat ze hem aan had gekeken, speelde er een nerveuze lach om haar mond. Haar hele lichaam had op hem gereageerd. Haar borsten duwden hard door haar beha heen, terwijl haar onderbuik gretig kennismaakte met dit nieuwe heerlijke gevoel. Zijn ogen haakten in die van haar en lieten niet meer los. God, wat was dit een geile man. Liggend in haar bed naast haar keurige man miste ze die warmte, die lust. Zijn handen waren te vertrouwd en zijn fantasieën te bekend. Ze wilde die ander, op zoveel meer manieren dan ze kon bedenken. Ze bad, ze bad ...

... nooit, tot zichzelf. ‘Geef mij één moment met deze man, één moment waarop hij met mij mag doen wat hij maar wil.’ Haar geest was stil. Heel stil. Te stil. Ze durfde niet meer te denken aan die ander. Op weg naar haar werk, fietsend door het mooie zomerweer, had ze weer dat rare gevoel. Het kwam vanuit haar zadel en riep nieuwsgierigheid op. De grens van fatsoen en haar regels had ze al overschreden op het moment dat ze gisteren avond had gebeden om een moment met die ander. Op het werk aangekomen, klam van het fietsen en nat van het zadel, probeerde ze zich op haar werk te concentreren. Elke vezel in haar lichaam was gespannen. Op dit terrein had ze zichzelf nog niet begeven, niet sinds ze getrouwd was. Langzaam typten haar vingers de tekst: ‘Ik wil je’ en na een paar seconden naar de tekst gestaard te hebben verstuurde ze deze. Er was geen weg meer terug.

De hele dag wachtte ze in spanning. Niets. Teleurgesteld en boos op zichzelf liep ze, nog voor haar werkdag voorbij was, richting haar fiets en reed richting strand. Ze had nog geen zin terug in het keurslijf te stappen en voelde de wind door haar haren strelen. Tijdens het fietsen bekroop haar het gevoel dat je kunt hebben als iemand lang naar je kijkt, achter je loopt of in dit geval achter je fietst. Ze voelde zijn blik over haar lichaam gaan en voelde welk spel hij wilde spelen. In de duinen aangekomen liepen ze naar een beschutte plek achter de strandhuizen. Er werd niet gesproken, hun blikken spraken des te meer. ...