1. De Buurman - 1


    Datum: 24-7-2021, Categorieën: Hetero Auteur: Johnnie, Bron: Opwindend

    ... sprak Sylvia: “Sorry Leo, maar ga niet weg. Ik wil je in me voelen. Ik neuk nooit met een man zonder condoom, maar jij, jij bent de eerste met wie ik het wel doe. Neuk me, Leo!” Hij keek haar bedachtzaam aan. Hij zag dat ze meende wat ze zei. Natuurlijk was zijn lust even getemperd, maar toen haar lijf weer bekeek, kwam zijn lust weer terug. Even likte hij haar kutje. De grote gezwollen schaamlippen, haar druipende grotje. Toen trok hij haar benen omhoog en duwde zijn harde paal diep in haar. Haar aankijkend stootte hij diep in haar. Hij pompte net zo lang tot hij zijn sperma voelde komen. Op het laatste moment trok hij zich terug en sproeide zijn zaad over haar buik. direct kwam Sylvia overeind. Zij nam hem in zijn mond en zoog en likte zijn lul schoon. Daar houdt ze dus van, schoot het door zijn hoofd. Heerlijk!
    
    Toen hij op de klok keek , zag Leo dat hij hier nog geen uur was. Het was snel gegaan. Hij moest naar huis, hij wist het. Eigenlijk wilde hij nog veel meer vrijen, maar je moet de goden niet verzoeken. “Ik moet gaan,” zei hij. Sylvia ...
    ... begreep het: “Ik weet het. Jammer. Kon je nog maar blijven.” Leo kleedde zich aan, terwijl Sylvia naakt toekeek. Hij gaf haar een zoen: “Blijf maar hier, ik kom er wel uit.”
    
    “Zie ik je gauw weer?” vroeg Sylvia.
    
    “Wil je dat dan?” reageerde hij.
    
    “Ja, dat wil ik. Hoe eerder hoe beter. Het was heel fijn, maar nog lang niet genoeg.”
    
    Leo liep naar de deur. Voor hij de kamer verliet, draaide hij zich om en liep terug. Hij ging naast haar zitten. Met de bovenkant van zijn hand streelde hij haar gezicht.
    
    “Ik zou je slaapkamer wel eens willen zien.”
    
    Ze glimlachte.
    
    “Ik zou je bed wel eens willen uitproberen.”
    
    “Wanneer,” vroeg ze.
    
    “Misschien wel morgenochtend. Of is dat te gauw?”
    
    “Ik wacht op je!”
    
    Leo streek met zijn duim over haar lippen en vroeg: “Naakt?”
    
    “Wat jij wil.”
    
    Hij knikte. “Ik tekst je.” Zijn lippen beroerden haar lippen.
    
    Toen ging hij weg.
    
    Eenmaal weer thuis merkte hij dat alles was zoals het was. Niets duidde er op dat Anja wakker geworden was. Het was 1 uur. Hoogste tijd om te gaan slapen.
    
    (wordt vervolgd) 
«12345»