Mini - 36 - Sex Verhalen

Mini - 36

Ze begon breed te glimlachen. “Een héél goed gesprek. Als ik wil, kan ik volgende week beginnen! Maar ik heb ook nog een opzegtermijn; daar zou hij over gaan praten met m’n huidige werkgever.

Kees… bijna ál mijn wensen wil hij invullen! Salaris: dat is netto het bijna dubbele van wat ik nu verdien, pensioenregeling: er is geen pensioengat, want het pensioen kan zó overgezet worden. En met de studie was hij heel blij; ik krijg een dag in de week studieverlof en een aflossingsregeling van twee procent per maand. Op voorwaarde dat ik de Master binnen drie jaar afrond.

Personeel: ik heb voorgesteld om Angelique ook aan te nemen. Voor het frontoffice. Die meid is briljant! Ging hij mee akkoord. Een eigen, nieuwe laptop; ik kan dan thuis inloggen, want jij hebt die verbinding al…” Haar ogen begonnen te glimmen. “En het mooiste is: het bureau waar Gonnie en haar collega’s nu zitten, zou mijn kantoor kunnen worden! Gonnie, haar collega’s en de nieuwe mensen verhuizen dan naar de kantoren daarnaast. Die staan nu nog leeg.”

Ik dacht even na en visualiseerde de plattegrond van het gebouw. “Mag ik je een tip geven? Laat Gonnie en de rest daar lekker zitten. Ik weet dat zij héél blij zijn met hun kantoor. In een rustig hoekje, ’s morgens zon, ’s middags in de schaduw, goed voor de plantjes en zo. Het kantoor ernaast is bijna even groot. Als jij aangeeft dáár te willen zitten… Kweek je ook goodwill bij de dames. En aan de andere kant zijn nog drie kantoren, daar kun je de nieuwe ...

... medewerkers stallen. Theo zal de HR- en de KAM-functionaris wel bij ‘m in de buurt willen houden, daar hoef jij je geen zorgen om te maken. Kortom: Je doet het?”

Ik keek haar even aan. “Natúúrlijk doe ik het… Zo’n kans krijg je maar één keer in je leven. En bovendien zijn de secundaire arbeidsvoorwaarden uiterst riant: ook een winstdeling, iets minder dan jij, maar goed, jij haalt ook opdrachten binnen, 29 verlofdagen per jaar, vakantiegeld, 13e maand… En de directe nabijheid van een echte ridder op een wit paard!” Haar hand kroop weer omhoog langs mijn been. “Kees… ik ben zó blij!” Ik lachte haar toe. “Ik ben ook blij voor jou, dame. Je kúnt het, dat weet ik zeker. Geniet er van!” Het was een paar minuten stil in de auto.

Toen zei ze zachtjes: “Kees…? Wat wil je gaan eten?” Ik dacht even na welke voorraad in de koelkast of de vriezer zat. “Simpel: aardappeltjes, boontjes, er is nog een stukje draadjesvlees met jus in de vriezer… Hoezo?” Ze kroelde met haar hand op mijn been. “Ik heb geen zin om te wachten om met je te vrijen. Ik ben de hele dag al …” Ze aarzelde even “…opgewonden! Ik verlang ernaar om van jou te zijn, jouw wensen te vervullen, en jou vreselijk te laten genieten. Want dan weet ik dat je mij ook gaat verwennen. Zullen we het eten tot later bewaren?” “Tja… Zo’n aanbod kan ik natuurlijk nooit weigeren. Zeker niet als ik weet wat er onder jouw zakelijke rokje zit… "

"Wil je het zien?Wil je mijn mooie benen weer zien?” Haar stem klonk verleidelijk en ik ...