Korfbal 22... - Sex Verhalen

Korfbal 22...

... naar het versierde lijf van Kyara keek. Ik presenteerde de wikkeljurk, of beter: de lap stof die bij wijze van jurk gedragen werd. De lap stof eindigde in een sliert of sjerp en daarmee knoopte Kyara het kledingstuk om haar middel vast.

“Moet je geen BH of slipje aan?” vroeg de eigenaresse van de jas.

Kyara keek naar mij en ik antwoordde: “Die draagt ze al lang niet meer. Dat is veel te lastig, want als iemand haar aan wil raken, moet dat heel makkelijk zijn”.

Het meisje kreeg een rood hoofd en vroeg verbijsterd: “Bent u haar vader?”

“Nee, ik ben niet haar vader, maar je zou me een stiefvader kunnen noemen. Je kan me ook pooier of meester noemen, maar ik luister het liefst naar de naam Mark”. Ik schudde haar de hand.

“Daisy”, zei ze half automatisch, half beschaamd.

Sommigen grinnikten en het gesprek was afgerond. Maar, de nieuwsgierigheid van het meisje was nog niet klaar.

Toen Kyara en ik nog even stonden te praten, bleef ze dichtbij staan. Ik wenkte haar en schoorvoetend kwam ze dichterbij. Ik vroeg: “Wat is er?”

Ze aarzelde en zei: “die kettinkjes, die juwelen, dat ding op haar schouders. Is dat goud?”

Nu keek ik naar Kyara en zij antwoordde: “Ja, dat is echt goud en vooral het schouderstuk is heel zwaar. Ik ben er erg blij mee!”

“Maar…. Waarom?”

Nu keek Kyara naar mij en ik naar haar. Ik zei: “Ik denk dat we daar na het eten maar wat tijd aan moeten wijden. Wat denk jij Kyara?”

“Goed plan, Mark”.

“Top, dan gaan we nu even naar de ...

... leiding om dat te regelen”.

Daisy bleef met vragen achter, maar sloot zich snel aan, zodat ze mee zou kunnen krijgen wat we gingen doen.

Toen we bij de leiding kwamen, schudde ik de twee mannen en vrouw de hand. Het waren jonge mensen, maar duidelijk docenten. Ik stelde me voor als Mark en vertelde dat Kyara en haar moeder met mij samen leefden. Ik vroeg of het goed ging met het kamp.

“Het gaat best goed met het kamp, maar we zijn wel erg verbaasd over Kyara. Ze heeft heel weinig kleding meegenomen”.

“Ja, dat klopt. Dat is onze levensstijl. We hebben het devies dat iedereen met een simpele handeling naakt moet kunnen zijn, zodat we van elkaars lichaam kunnen genieten waar en wanneer we willen.

Ik snap dat dit voor een reguliere school wat lastig is, dus daarom had ik haar al wat verhullende kleding aan laten trekken, maar ik kon niet voorzien dat het nat zou worden. Nu heeft ze een keurige jurk aan die aan de standaarden van ons en van jullie voldoet”.

Er was een oploopje ontstaan en iedereen bekeek Kyara, die als een mannequin haar outfit showde.

“Het ziet er prima uit zo, maar nog één vraag: wat is de bedoeling van al die kettinkjes en al dat goud?”

“Is het akkoord, dat we dat na het avondeten samen gaan vertellen aan de hele groep? Ik weet haast wel zeker dat iedereen dat graag wil weten, want er is op de hele wereld niemand met deze sieraden”.

“Ja, ik vind dat goed. Jullie ook?” De vrouw van de kampleiding vroeg het aan de heren en die waren zeer ...