Celine En Miguel - Sex Verhalen

Celine En Miguel

“Goedemorgen, met Céline, hoe kan ik u helpen?” Een ochtend ergens een paar jaar terug. Jarenlang was dit mijn eerste zinnetje dat ik elke dag zei. Een leven ten diensten van anderen, de zogenaamde klanten. Het leven als een callcenter-rat. Jarenlang. Maar ik deed het graag. Dit verhaal is echt gebeurd. Een tijdje terug. Niet zo lang voor mijn ontslag. Ik weet tot nu toe nog steeds niet of dit de reden was of niet.

Het was een dag als alle anderen, die vrijdag. Maar het was een brugdag. Dus, echt een minimum aan collega's. Ik zat hier nog tot een uur of 9 deze avond. En alle collega's zag ik een voor een huiswaarts gaan. Ik ben eigenlijk altijd al een brave meid geweest, maar diep in mijzelf heb ik al een tijdje een aantal verlangens. Ik droomde er eens van om eens een aantal stoute dingen uit te proberen. Maar elke keer dat ik dacht van, het is zover, dan dacht ik bij mezelf van, ik doe het beter niet. Maar wat die dag gebeurde, dat weet ik niet. Maar het was het waard, als je dat maar weet.

Naar de avond toe, ik kan het nog steeds niet geloven. Een hele dag al had ik berichtjes zitten sturen met mijn vriendje. Wat begon als een rustig gesprek begon alsmaar wilder te worden, tot op het punt dat ik het bijna niet meer hield van geilheid. Maar ik zat hier op het werk, dus wat kon ik doen? Ik keek even rond mij heen. Ik had nog wel eventjes een paar minuutjes vrij, dus waarom niet even iets halen om te drinken? En even naar het wc te gaan. Ik had vandaag een mooi ...

... zomerjurkje aan. Toen ik daar was merkte ik dat mijn slipje al heel wat natter was geworden door de berichtjes. Ik lachte even. En toen bedacht ik van, goed, ik ben hier toch zo alleen, in mijn hoekje. Dus waarom zou ik niet beter het slipje uitdoen en in mijn tas stoppen? Niemand die het merkt, niemand die het ziet. Ik ging terug naar mijn plaats, logde terug in alsof er niets gebeurd was. “Goedenavond, met Celine, wat kan ik voor u doen”?.

Ik weet echt niet wat het is, maar het het gaat van kwaad naar erger. Elke paar minuten voel ik iets trillen en stuurt mijn vriend mij een berichtje. Ik kijk even rond en zie dat ik helemaal alleen ben. Ik lach even om wat ik allemaal krijg. De lieve woordjes. De geile woordjes. Ik houd het bijna niet meer, maar goed. Ik ben op het werk, dus kan ik mij maar beter inhouden. Stel dat een verantwoordelijke iets is vergeten? Stel dat de bewaking langskomt? Ik sluit mijn benen iets meer. Ik voel een beetje schaamte omdat ik hier zit met een zomerjurkje, mijn bh en zonder slip. Maar langs de andere kant denk ik ook dat ik hier toch helemaal alleen zit. Nog een berichtje. Weer stouter dat hij mij een kusje wil geven in mijn hals. Ik houd het niet meer en ik neem een driest besluit. Nog even een pauze. Ik wandel richting het wc opnieuw. Ik moet dringend, maar ik weet niet of het echt zo is, of om een andere reden. Ik sprenkel wat water in mijn gezicht. Gebeurd dit echt? Ik bekijk mezelf even in de spiegel. Ik zie er toch niet zo slecht uit, al zeg ik ...