Elena's eerste keer - Sex Verhalen

Elena's eerste keer

"Ik moet om te beginnen eerst even vragen naar iets van legitimatie. Paspoort, id-kaart, rijbewijs?".

We zaten tegenover elkaar in een soort als woonkamer ingerichte wachtruimte. Het was er vrij warm en een beetje aan de donkere kant. Terwijl ik in mijn tas naar mijn rijbewijs zocht praatte ze verder "Ik geloof je wel hoor, maar dit moet ik echt altijd even controleren". Ik mompelde dat ik het begreep en rommelde verder in mijn tas.

Ik had gereageerd op de oproep die op de website had gestaan. Het was eenvoudig: "We zoeken altijd leuke dames. Bel voor meer informatie of kom langs.". Twee keer had ik met de telefoon in mijn handen gezeten, maar twee keer had ik niet gebeld. Wat moest ik in vredesnaam vragen? Wat ze deden was me wel min of meer duidelijk. "Thaise massages", die natuurlijk net zo Thais waren als hagelslag. Ik besloot langs te gaan, dan kon ik gelijk een indruk krijgen van hoe het er uit zag.

Ik gaf de vrouw, die zich toen ik binnen kwam had voorgesteld als Angelique, mijn ID-kaart die ze zorgvuldig controleerde. "Waarom zou je hier misschien willen werken?", vroeg ze terwijl ze mijn kaart terug gaf. Ik had die vraag wel verwacht, maar geen echt goed antwoord, ik wist het zelf niet precies. "Hmm.. nou ja, meerdere dingen" begon ik aarzelend. "Het leek me spannend, en vrij, en beter dan vakken vullen natuurlijk, en het verdient ook beter..".

Ze wuivde met haar hand en onderbrak me. "Luister schat, je moet het niet doen om de liefde van je leven te ...

... ontmoeten. Ook niet voor de romantiek. Als je het alleen voor het geld doet, houd je het niet lang vol. Als het geld je niet interesseert, zijn er betere dingen. Alle dames die hier werken hebben hun redenen, als je wil zal ik je straks voorstellen en dan kan je even ze praten als je wil?". Dat leek me een goed idee, maar eerst zou ze me een van de kamers laten zien. We liepen de trap op naar boven en kwamen in een gang terecht. Voor de deur bij een aantal kamers stonden slippers of instappers op de grond. Angelique legde uit: "Als je een kamer in gebruik neemt zet je je slippers voor de deur. Als er slippers staan, ga je dus niet naar binnen want dan is de kamer in gebruik. De deur is in principe nooit op slot, maar niemand komt binnen als er slipper staan tenzij er natuurlijk iets aan de hand is.". We gingen een van de vrije kamers binnen. Deze waren vrij ruim, gedomineerd door een groot tweepersoonsbed. In de hoek stond een stoel, er stond een kastje met een Boeddhabeeld en kaarsen, en een ander kastje vol dikke witte handdoeken. Een doorgang in de andere hoek verbond de kamer met een grote inloopdouche, betegeld met stijlvolle zwarte tegels. Angelique stelde nog een paar vragen terwijl ze tussendoor liet zien hoe alles werkte. "We zijn hier heel open naar elkaar" zei ze. "Dat is misschien even wennen voor je, maar het went heel snel. We weten allemaal wat we hier doen, dus noem het beestje maar gewoon bij de naam, dat is het makkelijkst". Ik knikte terwijl ik een mandje met ...