Avondje interland - Sex Verhalen

Avondje interland

Dit verhaal speelt zich af een aantal jaren geleden, op een mooie nazomerdag.

Al maandenlang was bekend dat “we” naar een wedstrijd zouden gaan van het nationale elftal. Een gevolg van een gewonnen prijs, waarbij we met een grote groep collega’s naar de Arena zouden gaan. Hartstikke leuk, iedereen had al lang voorpret. Ben zelf niet zo’n voetbalfan, maar met een hele club collega’s is het altijd leuker en gezelliger. Maar een paar dagen voor de speeldag bleek dat er te weinig ruimte was in de bus. Oftewel, er werd gevraagd wie er met een auto zou willen gaan, twee auto’s was genoeg. Dat was snel geregeld, indeling van de auto’s zou nog volgen.

Op de heenreis zat ik in de bus, gezellig, de wedstrijd was leuk, er werd gewonnen en iedereen was in een opperbeste stemming. Ik had al besloten dat ik de terugweg in één van de auto’s mee terug zou.

Ik kwam bij Paul in de auto terecht. Hij is een vriendelijke aardige al wat oudere man, getrouwd en brave huisvader voor zover ik wist. Johan, een andere collega, wat jonger dan Paul, kwam er op het laatste moment bij, “voor de gezelligheid” zoals hij het zelf noemde. We wilden achter de bus aan, met de andere auto, maar in de chaos van het parkeerterrein en de scheiding tussen auto’s en bussen, kwam er van dat idee niets terecht. “Dan maar met z’n drieën naar huis” was ons idee, dus toen we Amsterdam uit waren, nam Paul de kortste weg richting huis. Natuurlijk was iedereen voor vertrek al naar de wc geweest, maar door de warmte ...

... was er veel gedronken, dus toen we halverwege waren, moest Johan “ernstig pissen” zoals hij het zelf noemde. “Ik zoek wel even een geschikt plekje” was de reactie van Paul, die de omgeving redelijk goed bleek te kennen. “Benzinepomp of een parkeerplaats met wat beschutting?” was de vraag van hem. “Parkeerplaats!” flapte ik eruit…. “Ja, dan kan iedereen ook even de beentjes strekken, misschien nog wat eten of drinken toch?”, zo maakte ik me er snel van af. “Oh, maar dan weet ik wel wat” zei Paul en na 5 minuten stonden we op een ruime, lege parkeerplaats. Beschut, met bosjes, struiken en bomen vlakbij een waterplas. Een verlaten recreatiegebiedje, ideaal voor een kleine stop. Omdat het schemerde, kon iedereen vast wel in alle rust even gaan plassen was ons idee. Paul haalde een plaid uit de kofferbak, zodat we daar op konden zitten voor het hapje en drankje gebeuren, Johan had de hoogste nood en hij vertrok snel richting bosjes. “Ik ga ook gelijk even”, zei ik tegen Paul; “beloof je me te waarschuwen als er toch nog iemand aankomt?” Onnozele vraag, ik stel hem ook altijd bij mijn vriend als we in dezelfde situatie zitten, maar de reactie verraste mij. “Dat hoeft niet, ik ga wel met je mee”, zei Paul met een glimlachje. Pas toen viel mij een bobbel op in zijn broek, en ik kreeg het direct heel warm…. In mijn onderlichaam voelde ik al iets kriebelen. Maar ik kon wel gek wezen om hier te gaan liggen rotzooien met twee collega’s.

Ik haastte me ook naar de bosjes waar ik Johan ...