Bobbie (2) - Sex Verhalen

Bobbie (2)

... dicht dit keer. De volgende dag had hij me uitgelegd haar het baantje te gunnen, maar dat hij eerst nog even graag alleen zou willen spreken. Suzanne is toen nog een keertje na sluitingstijd langs geweest toen ik al thuis bij ma was die stond te koken. Pa was wat later thuis en ik weet nog dat ma daar boos over was. "Je wist toch al wat voor vlees je in de kuip had met dat kind, wat moest je dan nog allemaal van haar weten dat uur?" Mijn pa wist niet zo goed wat hij moest zeggen zag ik. Hij bloosde wat en had het over de houdbaarheid van komkommers en de hardheid van spruitjes. Pa kraamde onzin. Ma vertrouwde het niet maar liet het erbij. Mijn pa was ook een aapje, maar wilde dat verborgen houden. Ik snap ook wel dat pa zijn piemel had laten zien aan Suzanne. En dat Suzanne dat helemaal niet erg gevonden had. Dat heeft ze me later zelf verteld.

Suzanne vroeg die eerste keer of ik de klanten even alleen kon helpen. Het was nog vroeg en het fruit en de groenten lagen zo hoog opgestapeld, dat ik nog maar net met mijn borstkas boven de stapels uitstak. Klanten konden dus niet zien dat ik mijn piemel uit mijn gulp had en Suzanne vond dat niet erg. Bij mijn pa had ik dit nooit mogen doen. Suzanne had een plannetje zei ze. Maar het moest wel ons geheimpje blijven, of ik haar dat wilde beloven. Dat deed ik natuurlijk en toen verdween ze onder de planken waarop het fruit lag uitgestald. Haar gezicht vlakbij mijn bungelende piemel. Er was een dame die een kilo goudrenetten wilde en ...

... een kilo handperen, die lagen vlak voor me, voor het op****n. Ik woog ze af en voelde ondertussen dat Suzanne mijn piemel had vastgepakt met een hand. Ze bewoog mijn velletje heen en weer over de eikel, waardoor mijn piemel harder werd. Ik moest even stil blijven staan en haperde wat toen ik de mevrouw zei dat ik vijf euro van haar kreeg. En toen ik haar het fruit overhandigde verdween mijn piemel in een tintelende zaligheid van warm soppend vocht. Suzanne had hem in haar mond gezogen en haar speeksel vloeide heet tegen mijn eikel. Dit had ik nog nooit van mijn leven gevoeld. Zelf niet toen ik die suikermeloen had uitgehold en daar mijn piemel in had gestoken. "Wat doe jij nou?" Had mijn ma gevraagd. "Kijken of ie al rijp is," had ik gezegd. Want als ie rijp is, dan voelt die het lekkerst, het zachtst en sappigst. Net als Suzannes mond nu. Mijn ma reageerde weer eens verongelijkt. Zuurpruim.

"Alstublieft," zei ik wat schokkerig, toen ik het fruit overhandigde aan de dame. Ze keek me even bevreemd aan, maar besloot niets te zeggen. Niets anders dan "Fijne dag verder". En dat was het moment geweest waarop Suzanne voor het eerst mijn "witte papje", mijn "pret-vla" of "bloemkoolsausje" kon proeven. En ze slikte alles in. Ze likte mijn piemel schoon en ik moest toen echt even gaan zitten. Mijn knieen bibberden en ik was even helemaal out. Dit had ik nog nooit meegemaakt. Ik zag dat Suzanne zich ook iets anders gedroeg dan anders. Ze had een flinke blos op haar wangen en durfde ...