1. Getuigenis van een dé- evangelisatie 2


    Datum: 11-6-2021, Categorieën: Familie Auteur: AppieA, Bron: Gertibaldi

    Hoofdstuk 2 - Animale Liefdestyperingen
    
    Ik voel een hand op mijn schouder en moet van ver komen. "Goeie morgen John. Het is kwart voor zeven. Moet je nog niet opstaan?" Ik doe mijn ogen open en kijk in het onzeker gezicht van tante Irma. 'Ik heb dus niet gedroomd.' "Goeie morgen Irma. Je hebt gelijk ik moet nu echt opstaan."
    
    "Dan zie ik je zo in de keuken. Ik heb broodjes gebakken en koffie gezet." "Lekker Irma. "Bij de wastafel heb ik al een handdoek en washandje voor je klaargelegd. "Dank je wel lieverd." Als ik het dekbed terugsla waardoor ze zicht krijgt op mijn, op een slip na naakte lijf, vlucht ze weg. "Ik zie je zo jongen."
    
    Op de bad badkamer liggen mijn trainingspak en overal netjes opgevouwen op een wasbox. Tijdens het wassen laat ik het gebeurde van vannacht nog eens de revue passeren. Naast dat de uitwerking van mijn gedachten een extra stuwing veroorzaakt in de richting van mijn jongeheer besef ik dat ik erg voorzichtig moet zijn met mijn tante. Zoals vele jaren geleden voor Ria, wil ik nu vechten voor de liefde van mijn tante. Ik besef achter dat dit een achterhoede gevecht zal worden. Als ik al te opdringerig ben, dan is de kans groot dat zij terug in haar schulp zal kruipen. Ondanks mijn hevige verlangen besluit ik haar het roer in handen te geven.
    
    "Het ruikt heerlijk Irma." Ze staat van mij afgekeerd aan het aanrecht en draait zich naar mij om. "Ik schaam me een beetje jongen. Ik heb me nog niet aangekleed, mijn schone spullen liggen in de ...
    ... slaapkamerkast. " "Je ziet ook goed uit in je ochtendjas. Ik zie niets waarvoor jij je zou moeten schamen." Ze bloost en glimlacht tegelijk. "je zou niet tegen me liegen jongen." "Dat doe ik ook niet."
    
    Het is lang gelden dat ik nog aan tafel en in gezelschap heb ontbeten. Het zijn maar gewoon afbakbroodjes. Een met kaas en een met jam, met een grote mok filterkoffie. Toch smaakt dit ontbijt naar meer. Sorry John, dit was alles wat ik in huis had. Ik had geen rekening gehouden met…" Ik leg mijn handen op de hare. Ze kijkt me gespannen aan, haar lippen trillen. "Ik weet niet wat dat was John. Gisteravond bedoel ik. Zoiets heb ik niet eerder meegemaakt." Er lopen een paar traantjes over haar wangen." Ik ben bang John, het was heel erg fijn, maar ik ben bang." "Maak je alsjeblieft geen zorgen lieverd. Geen woord van wat is gebeurt, zal ooit ten opzichte van anderen, over mijn lippen komen. Het is geheel en al aan jou of en wanneer ooit nog hetzelfde of iets meer gebeurt." "Als ik niet meer durf. Ben je dan boos?" Ik schudt mijn hoofd. "Niet boos lieverd. Maar om eerlijk te zijn hoogstwaarschijnlijk wel teleurgesteld." Een glimlacht breekt door op haar gezicht. "Ik geloof je John. Ik hoop van harte dat ik je niet teleurstel." Ik kijk op mijn horloge en sta op. "Mijn mannen staan zo aan de gesloten poort. Hoe rot ik het ook vind, ik moet nou echt gaan." 'Wanneer zie ik je weer." "Als ik niets meer van je hoor, zaterdag om elf uur. Ik kom dan om mijn klus op de badkamer af te maken." ...
«1234...9»