Het verlaten huis - Chantal - Sex Verhalen

Het verlaten huis - Chantal

Heel even twijfelde ik toen ik voor het gat in het gaas stond van de vervallen woning die al zeker tien jaar naast ons huis leeg stond. Het zag er nu donker uit en eigenlijk best wel een beetje “ spooky”. Gisteravond en vanochtend vroeg had ik duidelijk een lichtbaan uit het venster van de woonkamer zien glijden, terwijl er al zeker tien jaar geen stroom meer op de bekabeling stond. Ik heb als meisje van elf jaar zelf de electriciteitsmeneren uit het huis zien komen toen Oma De Wolf naar het bejaardenhuis ging. De meneren hadden het er nog over dat de boel nu wel gauw zou vervallen.

Nu tien jaar later stond ik in dubio. Ik was best wel nieuwsgierig, maar eigenlijk was het een soort van inbreken. Het grote hek aan de voorkant zat op slot, maar iedereen wist dat jan en alleman door dit gat zo naar het huis kon. Jarenlang hadden de kinderen uit de buurt elkaar gek gemaakt en elkaar de stuipen op het lijf gejaagd met griezel en spookverhalen. Nu slikte ik die angst weg als zijnde kinderbluf. Toch keek ik nog even goed in het rond. Ik voelde de spanning als een vlindervis over mijn ruggengraat dansen toen ik gebukt door het gat stapte, en natuurlijk bleef mijn truitje aan een uitstekend stukje gaas hangen, waardoor het net leek alsof iemand mij tegen wilde houden, of mij vast wilde pakken. De trillers joegen door mijn lijf en mijn benen begonnen van de spanning te trillen. Aan de andere kant van het gaas richtte ik mij op, vervloekte mijn gespannen gedrag en probeerde de ...

... spanning uit mijn lichaam te rekken.

Voorzichtig stapte ik door het verwaarloosde lange gras naar het trapje wat aan de achterkant van het huis naar de vroegere keuken liep. Als vanzelf negeerde ik de diverse bodjes met verboden toegang en de bordjes met waarschuwingen. Mijn vrouwelijke nieuwsgierigheid overwon zelfs de trillers in mijn benen. Ik had wel de tegenwoordigheid van geest gehad om mijn dunne handschoentjes aan te doen, want ik ging er vanuit dat de hele boel na tien jaar niet meer zo schoon zou zijn. Mijn vingers gleden over het trapleuninkje terwijl de houten treden vervaarlijk kraakten onder mijn verplaatsend gewicht. Opnieuw gleed de spanning in mijn benen en ik vermande ( of is het in dit geval, vervrouwde) me en probeerde de aandacht te verleggen naar het raam en de keukendeur waarvan er steeds meer in mijn blikveld kroop, naarmate ik het trapje opliep. Eenmaal op het kleine achterbalkonnetje, merkte ik met mijn vrouwelijke intuïtie op dat het er ongewoon schoon uitzag.

Ik draaide de deurklink naar beneden en vol verbazing gleed de deur geruisloos open. Nogmaals trok het gevoel door me heen dat ik terug moest gaan, maar het andere stemmetje zei dat ik mij niet moest aanstellen. Ik trok de deur geruisloos open. Dit had mij al moeten waarschuwen. En niet op slot, En schoon, En geruisloos na tien jaar geen onderhoud. Ik liet mij echter leiden door mijn steeds groter wordende nieuwsgierigheid. In de keuken lag zelfs geen stof op de grond en het leek wel of iemand ...