1. Onze Fietsvakantie In Frankrijk - 1


    Datum: 8-6-2021, Categorieën: Familie Auteur: TheoM, Bron: Gertibaldi

    ... die ook meegenomen.. voor jouw” En ze kijkt me brutaal lachend aan. Ik weet even niet hoe ik er op zal reageren en beperkt me tot ‘mooi zo’.
    
    “Pa.. “ en ze kijkt me aan, “ik heb echt geen zin in fietsen vandaag, alles doet me zeer.” Zo vroeg en zo vrolijk, ze wil zich eerst laten omvallen en hard lachen maar ze houd zich een beetje in. “Nee zonder gekheid ik zag bij de receptie dat hier ook een riviertjes met een strandje is, maar dan moeten we wel een eindje lopen die kant op.” ze wijst wat naar de zijkant waar ik alleen bomen zie en “en je kunt er ook zwemmen, maar er was ook iets gereserveerd of zo, maar dat begreep ik niet goed.”
    
    Ik hoef er echt niet over na te denken, we zijn het helemaal eens, bij de echte tour hebben ze ook af en toe een rustdag dus dat doen we dan ook maar. “Wat zullen Susan en John wel zeggen als ze dit horen, één dag fietsen en dan twee nachten op een camping blijven.”
    
    “Geeft niets Pa we vertellen gewoon niet wat we allemaal doen, nou niet alles, wel als we fietsen natuurlijk.” De lach blijft op haar gezicht en kijkt me demonstratief recht in de ogen. Heel ergens voel ik dat afgelopen nacht mijn slaapsimulatie misschien niet helemaal waterdicht was. Of verwijst ze alleen naar het knijpen en kittelen van gisteren en haar eieren grapje? Ik twijfel enorm, als ze denkt dat ik wakker was, als dat zo is, mijn mooie lekkere kleine geile donder flits het door mijn hoofd. Ze gedraagt zich duidelijk totaal anders, ze is niet bezig met ons ...
    ... fietstochtje, dit is allemaal erg veel ‘ik alleen met mijn Pa op een vakantie tochtje.’
    
    Ik kruip de tent in en verwissel mijn fietskleren voor een zwemshort. Steek net mijn kop buiten de tent en zie Joan bezig met een pannetje waar ze een ei in gooit. Niets zegt ze en ik ga maar gauw naast haar zitten en geef haar een kusje op de wang en “wat een mooi begin van de dag lieverd, ... een lekker eitje”.
    
    “Ja hé, iemand moet toch goed voor jouw zorgen hé.” Ja we zijn echt met ons tweeën en Joan legt er een spannend sausje overheen. Klein blosje op de wangen, en zo’n ingehouden glimlach, dat kan ze niet verbloemen en ik moet me ook vrijer gaan gedragen. Zolang er nog een klein achterdeurtje is kan dit alleen leuker worden, gewoon alles speelser doen.
    
    ---
    
    “Zullen we Joan, het is al bijna twee uur, laten we de rivier opzoeken.” Ik heb genoeg gelezen even lekker spartelen en misschien weer een beetje stoeien zie ik wel zitten. Ze gooit haar boek ook weg en beiden met een badlaken over de schouder lopen we naar het bos. Joan loopt voorop over het smalle paadje en het is een smal paadje daar gaan geen colonnes zwemvolk langs. Dit wordt een heerlijk rustig zwembadje, hoop ik althans en hopelijk ook een strandje. Niet op de fiets achter Joan aan, maar rustig lopen en wat ik nu zie is een beetje wijd en erg kort wit broekje. Het bloesje raakt het amper en aan de onderkant is nog net, maar dan ook nog maar net zeg maar een paar millimeter iets van haar billen te zien. Haar kontje drukt het ...