Hanna. - Sex Verhalen

Hanna.

... toegeven dat ze er goed uitzag.

Ik zei tegen Hanna dat ik nog steeds geen reden zag om er van af te zien omdat dit mijn problemen niet oploste.

Hanna zei niets maar liep even naar de gang en kwam daarna weer terug met een grote schaar in haar handen. Ze ging voor me staan en begon met de schaar mijn broek open te knippen. Daarna knipte ze mijn overhemd kapot en als laatste knipte ze mijn boxershort door zodat ik bloot op het bed lag. Ze legde de schaar weg en ging op haar knieën tussen mijn benen zitten en legde haar handen op mijn buik.

Even liet ze haar handen liggen maar daarna begon ze met haar handen over mijn lichaam te glijden maar ontweek ze mijn kruis.

Hanna constateerde dat ik misschien wel geen reden had om door te leven maar mijn pik zat nog wel leven in. Ik voelde natuurlijk wel dat hij langzaam begon te zwellen maar ik wilde er niet aan toegeven en wilde misschien ook wel niet toegeven dat dit me toch wel een hoop deed. Hanna pakte nu mijn gezwollen pik in haar hand en schudde er een paar keer mee heen en weer, liet toen weer los en stapte van het bed.

Ze liep de kelder weer uit en even later kwam er een andere vrouw binnen die naar mij toe liep. Ze ging naast me staan, bukte zich, drukte een naald in mijn nek en leegde de inhoud van de spuit in mijn nek.

Even later sliep ik.

Toen ik weer wakker werd voelde ik iets in mij lichaam prikken en toen ik bij mijn positieven was voelde ik dat ik niet meer op een bed lag maar op de spiraal die ...

... onder de matras lag. Mijn armen en benen waren nog steeds vastgebonden en om mijn middel was een riem bevestigd die mij nog vaster op de spiraal drukte.

Naast mij stond Hanna die een badjas aan had getrokken en voor mij stond de vrouw die de naald in mijn nek had gestoken.

Hanna vroeg weer aan mij of ik er nog steeds een eind aan wilde maken maar ik had nog geen puf om te antwoorden. Hanna knikte even naar de vrouw en die pakte een soort van transformator van de grond, drukte op een knopje en draaide ergens aan waarna ik een lichte schok voelde die door heel mijn lichaam heen ging.

Het deed niet echt pijn en het voelde eigenlijk wel lekker maar dat zou niet lang zo blijven verzekerde Hanna mij.

Zolang ik nog steeds rare gedachtes had, zoals zij dat noemde, zou ik deze schokken blijven krijgen.

Ik vroeg haar emotioneel waar zij zich mee bemoeide en dat dit mijn zaak was dat ik dit wilde doen maar zij dacht daar anders over. Ik mocht dit niet doen, het was tegen alles waar zij in geloofde en zij mochten alles doen om mij hiervan af te brengen. Het was een zonde tegen het leven en tegen de mensheid die het toch al zo zwaar had tegenwoordig.

Ik vroeg mij af waar ik nou mee te maken had, een godsdienstwaanzinnige of iemand van een sekte of misschien toch nog wat anders. Hoe kon iemand die zo mooi was en iedereen kon krijgen, leek mij, zich bemoeien met zo iemand als ik.

Ik wilde weer protesteren en zeggen dat het mijn leven was maar ik kreeg de kans niet meer. De ...