Buurmeisje Mandy wil zakgeld! 17 - Sex Verhalen

Buurmeisje Mandy wil zakgeld! 17

... tiener, verder was haar lichaam al aardig hersteld, nog even en ze zou weer net zo strak zijn als voorheen.

Esmee en Amber waren gezonde dochtertjes gelukkig, ondanks dat ze wat te vroeg geboren waren, na de borstvoeding werden ze weer naar hun bedjes gebracht.

‘’Mam!, ik ga ff wat boodschappen halen, de wegwerpluiers zijn bijna op!!’’

‘’Is goed meis!’’, hoorde ze vanuit de keuken.

Mandy liep de tuin in naar de schuur, ze pakte haar fiets en peddelde rustig naar de super, er reed een rode bestel wagen op afstand achter haar aan.

Ze pakte een boodschappenwagentje en wandelde de winkel in, even later kwam ze weer naar buiten en propte twee grote pakken wegwerpluiers in de fietstassen.

Ze fietste door een rustige straat, een rode bestel wagen passeerde haar, even later zag ze de wagen geparkeerd staan, plotseling ging een portier open, Mandy kon die niet meer ontwijken.

Ze trapte hard op haar rem, maar botste er toch tegen aan.

Ze viel, de pakken met luiers rolden over de straat, een vreemde meneer brabbelde in een raar taaltje en hielp haar overeind, de achterdeuren gingen open en er stapte nog een knaap uit.

Mandy dacht eerst nog dat ze haar hielpen, maar plotseling werd ze in de wagen gesleurd.

Ze schreeuwde nog, ‘’HEE.. NEEE. GO…!!’’, maar ze kreeg tape over haar mond, haar armen werden ruw op haar rug samen gebonden met touw.

Ze werd in de wagen tegen de bodem gewerkt, er kwam nog iemand van de overkant aangerend, maar die stokte in ...

... zijn run toen hij een pistool of zoiets meende te zien.

De deuren gingen dicht en met gierende banden verdween de bestel wagen.

Het was allemaal zo snel gegaan, de wielen van haar fiets waren nog niet uitgetold.

De man die naar buiten was komen rennen belde 112, het duurde tien minuten toen waren er twee politie wagens, en begon het sporen onderzoek en werd de beller ondervraagd.

Geertruida keek eens op de klok, Mandy was nu al twee uur weg, zeker een vriendin of zo tegen gekomen, dacht ze eerst nog, maar inmiddels was het half vijf.

Ze belde het bureau, ‘’met Grada, wat kan ik voor u betekenen?’’, hoorde ze.

‘’Nou mijn dochter is nog steeds niet thuis?, ze ging alleen maar naar de supermarkt??’’

‘’O, die loopt heus niet in zeven sloten te gelijk hoor!, als ze er morgen nog niet is?, kom dan maar naar het bureau aangifte doen!’’, bekeuringen zijn immers belangrijker.

Ook hier werd nog geen link gelegd naar het in de wagen slepen van een meisje, waarvan de boodschappen nu nog op straat lagen.

De bestel wagen kon rustig de grens overrijden, al snel een eind over de grens, in het plaatsje Stolzenau kraakten ze een leeg staand complex van de Navo, hier had vroeger ten tijde van de koude oorlog, toen Oost Duitsland nog bestond de 5e groep geleide wapens gezeten, de bestel wagen werd uit het zicht geparkeerd.

Ze belden, ‘’Ja met Jan Hendriks!!’’

Hij hoorde het gebroken Nederlandse gesprekje aan, ‘’ik kom overmorgen naar jullie toe!’’, einde ...