1. Mijn Verhaal


    Datum: 6-6-2021, Categorieën: Hetero Auteur: Robert, Bron: Opwindend

    7u15. Met het mooie weer kan ik buiten op het perron wachten, in het station van Diest. Nog een paar minuten, dan zal de trein naar Knokke binnenrijden. Ik neem de rij wachtenden in mij op. Mannen, vrouwen, jongeren, ouderen. De meesten op weg naar werk, school of univ. De dagelijkse- of wekelijkse routine voor ze, die ze gelaten ondergaan. Voor mij ligt het anders. Sinds mijn 60-tigste op vervroegd pensioen, verplicht moeten opstappen, maar wel met schitterende voorwaarden. Gegarandeerd inkomen van 80% van je laatste bruto wedde, nog gecorrigeerd voor verlofgeld, dertiende maand, premies en verlies aan pensioenrechten. Eigenlijk heb je dan een groot lot uit de loterij gewonnen, op financieel gebied dan toch. Als je dan ook nog het geluk hebt om gezond te blijven, ga je een onbezorgde oude dag tegemoet.
    
    De deur van het rijtuig gaat open, en ik zoek me een plaatsje waar ik stilletjes de buitenwereld kan aanschouwen. In het rijtuig doet iedereen zijn normale ding. De krant wordt gelezen, boeken vertellen verder hun verhaal, enkele mannen spelen met de kaarten. Wieze. Ik voel in de binnenzak van mijn jas. Het zit er nog. Terwijl de weilanden voor het raam voorbij schuiven, mijmer ik dat het leven vol verrassingen kan zitten. Acht weken geleden hoorde ik van mijn vrouw dat ze het verder niet meer zag zitten met ons, en dat ze iemand anders had leren kennen. Dat ze iemand anders had verraste mij, niet dat ze geen afstand kon doen van onze weinige bezittingen. Het huis. Ik wou ...
    ... haar geluk niet in de weg staan, en was akkoord met de fitfty-fifty verdeling van alles. We hadden ten slotte alles samen opgebouwd en vergaard.
    
    Station Aarschot. Een vrouw, lang, slank, gitzwarte haren, grijze ogen, en discreet opgemaakt, komt het rijtuig in, en zet zich op het nog enige beschikbare zitje, in de coupe naast ons. Ze legt haar rode jasje op haar knieën, die verborgen zijn in een zwart lederen broek, die haar benen redelijk strak omspannen. 175cm?, 60kg?, C-cup schat ik. In ieder geval een mooie verschijning. Ik schat haar rond de vijftig jaar. Haar hand verdwijnt eventjes in de binnenzak van haar jas, en ik merk dat ik haar ogen eventjes glinsteren. Ik zal haar verder Nadi noemen. Tja, het gevolg van zulk een scheiding is natuurlijk dat je er financieel niet op vooruitgaat, eerder andersom. Uiteindelijk had ik voor mezelf uitgemaakt dat ik het huis niet wilde houden. Mijn ex wou dit wel, en woont er nu dus met haar nieuwe partner. Het is allemaal heel vredelievend verlopen, en we zijn nog vrienden. Soms doen ze nog beroep op mij in verband met de technische installaties van het huis, die ik door en door ken, aangezien ik deze eigenhandig heb gemaakt, met een zwembad en een petanque baan aangelegd. Voor mijn ogen speelt zich de film af van de jonge ik, altijd bezig, ofwel aan het huis, ofwel studeren voor het werk, spelen met de kinderen. En 's avonds lekker knus samen met Sofia in de zetel, of in het bed, knuffelen wat meestal uitdraaide op een hete, geile ...
«1234...»