1. Onze Fietsvakantie In... - 4


    Datum: 6-6-2021, Categorieën: Familie Auteur: TheoMaxwell, Bron: Opwindend

    ... wel erg fijn zijn.
    
    De toch is kort, in tijd dan, Joan fiets als een gek met een bloedgang gaat ze. Bijna twee keer zo snel als op de heenreis. Vroeg in de middag zijn we er en het tentje staat in een vloek en een zucht weer bij onze boom. Niets kan beter, de dichtst bijzijnde tent moet wel honderd meter van ons af staan.
    
    Joan heeft gelijk twee badlakens en haar tasje gepakt en springt op mijn rug. “Kom Papa paardje kan je het nog wel? In galop naar het strandje ik heb alles wat we nodig zijn, zwembroek is niet nodig.“ Twintig kilo is ze niet meer maar het lukt en wil me ook niet laten kennen.
    
    Rustig is het strandje op zo’n hoogst een stuk of tien mensen. Joan loopt direct door naar een vrij en nog rustiger plekje en gooit de lakens op hun plaats en binnen twee seconden zie ik mijn twee billetjes “Ta Taaa hier ben ik weer” en ze lacht en heeft weer lol. Het gevoel van de eerste keer is er weer maar nu vrij en iedereen mag kijken. We zijn een poosje aan het zonnen en Joan draait zich op haar zij met de billetjes naar mij toe. Ze haalt iets uit haar tasje en ik zie opeens dat ze een tube op haar zij vasthoud om aan mij te geven.
    
    “Pa dat vingertje van jouw hé, gisteravond, wil je even insmeren het doet een beetje zeer. Dat moet je repareren.“ Dat kan niet zo erg zijn schiet het direct door het hoofd er zat genoeg natuurlijk glijmiddel op. “Oh sorry meisje sorry sorry dat vind ik vervelend.” neem gelijk de tube aan en zie de Franse tekst, het zal haar boodschapje ...
    ... geweest zijn. Joan drukt gelijk haar kontje naar achteren en draait haar benen in de heupen naar voren. Wijd is haar bil naadje open en bloot wijzen haar sterretje en poesje weer naar mij toe. Rijkelijk smeer ik het op haar sterretje en er wat er omheen en wil haar de tube teruggeven “Oh hou de tube maar even vast straks misschien nog even.”
    
    Heel af en toe horen we ergens iemand praten of een enkele persoon roept iets vanuit het water, voor de rest is het dood stil. “Kijk Pa, daar loopt zelfs iemand met een lekkere dagdroom rond.” En ze blijft op haar zij liggen kijken naar de man met de stijve. Recht vooruit heeft hij hem staan en trekt zich niets van de wereld aan. “Hij is wel dikker Pa, maar hij is stukken korter hé. Hij is er ook trots op.” Draait zich iets naar me toe en lachend wiebelt ze met haar tietjes. Ze laat haar vrije gevoel zien.
    
    “Smeer nog maar weer even Pa” en ik doe mijn uiterste best om het gladde sterretje nog gladder te maken. “Doe ook maar een klein beetje meer van het randje.” Ik kan horen en voelen dat ze weer lol heeft en het helemaal niet onplezierig vind. Ze moet een dikke grijns om de mond hebben, maar ik speel maar even het spelletje mee. Vind het wel spannend. Steek net het puntje van mijn vinger in haar gaatje en smeer de binnenrand ook in. “Lekker, goed zo hoor.”
    
    Het is al acht uur geweest en we lopen door het bos weer naar ons tentje. Joan loopt weer voor mij. Over de ene schouder heeft ze een badlaken en haar topje heeft ze over haar ...
«1234...»