1. Collega Als Amateurhoertje... - 2


    Datum: 4-6-2021, Categorieën: Werk Auteur: Yourcaptain, Bron: Opwindend

    ... Om 19.00 reed ik naar haar straat en parkeerde mijn wagen voor haar appartement. Nog een uurtje wachten en dan had ik mijn wraak. Ik wist niet of ik nu blij of verdrietig moest zijn. Ik voelde me opgewonden en wilde tegelijk ook wegrijden. Om 19.30 kreeg ik een mail op mijn telefoon. Dat was het adres!
    
    “Geile harpoenier! Neem je kompas en volg deze coördinaten naar het open water waar je me zal kunnen zien zwemmen. Je Geile Moby Dick!”
    
    Mijn mond viel open toen ik het adres zag…: een straat aan de andere kant van de stad…! In de verste verte niet de straat waar ik nu stond... Ik was verbijsterd… Ik kon niet meer nadenken… Ik bleef maar staren naar mijn telefoon en naar het adres….!
    
    Plots hoorde ik iets tegen mijn raam slaan… Ik keek verschrikt op en zag een boze Anaïs… Ik draaide het venster af.
    
    ‘Ik… Naomi...ik bedoel….’
    
    ‘Waar heb je het in godsnaam over? Wat doe jij hier voor mijn deur? De hele week gun je me geen blik! Je antwoordt niet op mijn mails! Een paar dagen geleden stond je hier ook al met je wagen! En nu weer! Wat betekent dat in godsnaam? Zit je mij te begluren of wat?’
    
    Ik zag dat ze op huilen stond.
    
    ‘Anaïs… ik… het spijt me…’
    
    ‘Ik wil dat je me alles uitlegt, nu onmiddellijk, met alle details! Kom mee naar boven. Ik zal iets koken. En dan zeg jij wat er met je aan de hand is en wat ik heb misdaan dat ik zo gestraft moet worden!’
    
    ‘Ik…ik...’, bleef ik stotteren en stapte uit de wagen, nog steeds niet in staat om enige greep te krijgen op de situatie. Ik hoorde dat ik weer een mail kreeg:
    
    ‘Dag kapitein, werkt je kompas wel? Ik zit hier maar rondjes te zwemmen, maar zie nog geen harpoen aan de horizoen!’ Gevolgd door een smiley!
    
    ‘Kom je nu? Je mails kan je later toch bekijken! Is dat nu het belangrijkste?’, riep Anaïs van de overkant.
    
    Verbijsterd keek ik van haar boze verdrietige gezicht naar de email en weer terug… Hoe was ik in godsnaam in deze situatie verzeild geraakt?
    
    (wordt vervolgd)
«123»