Datenight - 6 - Sex Verhalen

Datenight - 6

Noa had m’n leven op een aantal vlakken goed veranderd. Doordat ik om was gegaan met een jonger iemand waar ik een periode alles van wilde weten, zat ik nu op meerdere sociale media, waar ik eerst nog dacht te oud voor te zijn. Snapchat en Instagram, onder anderen… Ik genoot er van hoor. Ik had al wel vrienden die er op zaten en je bent natuurlijk nooit te oud voor zoiets. Ik bleef Noa volgen, al hadden we geen contact meer gehad. Ze had tijd nodig, en dat wilde ik haar best wel geven. Alle tijd van de wereld. Ik zou wel doorgaan. Maar ik kreeg een notificatie zodra ze actief was. Online dan wel. Ik bleef haar volgen. Met name haar Instagram was fijn. Dat account deelde ze met haar twee beste vriendinnen en werd meerdere keren per dag opgefrist met een selfie van een van hun, of van hun alle drie. Sinds ze niet meer met mij omging, zette ze zichzelf weer een stuk vaker online, en dus in mijn ogen in de showroom. Ze wilde door. Ze had nog zoveel te doen. Zoveel dat ze wilde… Ik bleef het zuur vinden, maar desondanks had ik er ook iets moois aan over gehouden. Ik wist weer hoe het was om te daten, om verliefd te worden en nog belangrijker; hoe het voelde om zelfvertrouwen te hebben. Ik voelde me niet verlaten door wie ik was of door hoe ik me gedroeg. En gek genoeg, maar blij toe, had ik dat gevoel van zelfvertrouwen kunnen vasthouden, en hoopte ik de romantiek in mijn leven nog een beetje door te zetten.

-

Ik miste haar wel. Echt ontzettend. Meer dan ik gedacht had, ...

... verwacht had. Ik had meerdere keren met m’n telefoon in m’n handen gezeten en was ik maar een enkele vingerdruk verwijderd om haar te bellen of haar dat berichtje te sturen wat ik al getypt had. Ik schaamde me hier wel een beetje voor. Al was er niemand die dit wist. Het leven ging gewoon door, en ook voor ieder ander. M’n vrienden vonden het jammer, maar meer ook niet. M’n broer zat er over te denken te verhuizen, en mijn vader was ook steeds minder thuis. En onderwijl was ik een beetje bleven hangen in die leuke tijd, die ik steeds meer geweldig begon te vinden. Ik was wel vaker verliefd geweest, en had het elke keer moeilijk gevonden m’n kop erbij te houden. Ik was wel iemand die snel verslingerd raakte en het dan moeilijk had weer terug te veren. Ik vond het gewoon zo vervelend en pijnlijk zoals we uit elkaar waren gegaan. Het had niet zo gehoeven, dacht ik dan. Ik had wel door dat ze voor die andere persoon nog een hoop gevoelens had, maar daar dacht ik wel een oplossing voor te vinden. Als die persoon een meid zou zijn, wat het waarschijnlijk zou zijn, en als ze dan minstens zo mooi en knap als Noa zou zijn, wat iets minder waarschijnlijk was, zag ik daar wel een leuke oplossing voor. Ik dacht dan wel niet meer met m’n hoofd maar met een ander lichaamsdeel, en ik was blij dat ik dit nooit zou durven voor te stellen, omdat ik zeker wist dat ze dan niets meer met me te maken zou willen hebben. Net als zij, wilde ik ook een hoop. En wie niet? Iedereen wil alles wel een keer ...