1. Sociëteit Octavius - 7


    Datum: 28-5-2021, Categorieën: Homo Auteur: Karel, Bron: Opwindend

    Na enkele weken het spel meegespeeld te hebben bij sociëteit Octavius, naar -volgens Gerards zeggen- volle tevredenheid van bezoekers en collega’s, vond Gerard het tijd wat serieuzer aan mijn vaardigheden te gaan werken. Ook al had hij er echt geen klachten over benadrukte hij. Het was meer dat er volgens hem méér in zat. Bovendien, zaco zei hij, zijn scholing en opleiding een secundaire arbeidsvoorwaarde waarin de sociëteit voorziet.
    
    Toen het voorjaar inmiddels zover was dat we gewend waren aan het mooie weer, werd er een eerste trainingsmiddag voor mij geplanned. Mijn voorbereiding voor die dag bestond er alleen uit op het afgesproken tijdstip op de afgesproken plaats geschoren en gespoeld gereed te staan: ik zou opgepikt worden door Suzanne.
    
    Het was half elf, de zon scheen heerlijk en Suzanne stopte voor me met haar auto om me te laten instappen. Ze was zomers gekleed in een luchtig jurkje met dunne bandjes over haar schouders, geen bh te bekennen en de lengte van het jurkje was dusdanig dat ik net niet kon zien of ze een slipje aanhad. “Je eerste training, is het niet?“ vroeg Suzanne. “Ja, ik heb geen idee wat me te wachten staat” zei ik naar waarheid. “Maak je geen zorgen, er wordt goed op je gelet, en zelf kun je aangeven waar je tegen eventuele grenzen aanloopt” stelde Suzanne me gerust. We reden richting strand. De eerste parkeerterreinen liepen al vol en we reden nog een paar parkeerterreinen voorbij totdat we stopten bij één van de laatste parkeerterreinen ...
    ... dat toegang gaf tot het textielstrand. Eén parkeerplaats verder gaf direct toegang tot het naaktstrand, maar daar parkeerden we dus niet. Eenmaal op het parkeerterrein, waar nog nauwelijks auto’s op stonden, reden we weer een stuk terug zodat we weer verder van het naaktstrand af geraakten. We stopten en stapten uit. En geholpen door een windvlaag zag ik wat ik al vermoedde: Suzanne had niets meer aan haar lijf dan het korte flodderige witte jurkje. “Okay” zei Suzanne “We gaan beginnen. Kleed je maar uit en leg al je kleren maar achter in de auto, je mag je slippers daarna weer aandoen.” Enigszins verbaasd was ik wel om me uit te kleden op deze gezinsparkeerplaats, maar spannend vond ik het wel, en bovendien vertrouw ik Suzanne. Terwijl ik mijn shirt uittrok, reed er een auto het parkeerterrein op, die onze richting uitreed en parkeerde vlak bij Suzannes auto. Eerst dacht ik dat het collega’s van Octavius zouden zijn, maar ineens herkende ik de achterburen van mij ouders met hun twee tienerkinderen achterin- ik heb nog met ze in de klas gezeten op de middelbare school. “Dat zijn mij buren!” siste ik naar Suzanne. “Kan me niet schelen: kleed je uit” antwoorde Suzanne op vlakke toon. Terwijl ik mijn korte broek uitdeed, stapten de achterburen uit, en zeiden “Hee Karel, jij ook hier!” “Ja, een dagje strand, daar is het ook prachtig weer voor!” zei ik. Ik hoorde hoe de achterburen de klep van de achterbak van hun auto dichtgooiden toen ik net mijn slip achterin de auto van Suzanne ...
«1234...14»