1. Katja Komt


    Datum: 27-5-2021, Categorieën: Tieners Auteur: Tommie, Bron: Opwindend

    ... 'Ik heb een vriendje!'
    
    'Ben je toch Anne?'
    
    'Neeee ...' giechelde ze, 'maar je mag me wel Anne soms als je dat leuker vindt. Ik vind dat niet erg. '
    
    'Was jij dan Marga? Toen in het winkelcentrum?'
    
    'Ja!' giechelde ze. 'Anne moest die zondag met onze moeder naar mijn oma.'
    
    'En Katja wist dat niet?'
    
    'Niemand kan ons uit elkaar houden. Dat heb ik toch al gezegd?'
    
    'Waarom gaf je me dan je telefoonnummer? Wat als ik Anne aan de lijn had gekregen?'
    
    'En gevraagd om een afspraakje?' Marga lachte. 'Dat zou heel grappig zijn geweest.'
    
    'Misschien,' fronste ik.
    
    'Zij doet me zulke dingen ook met mij.'
    
    'Ze geeft jongens jouw naam en telefoonnummer?'
    
    'Nou ... nee, niet dat, maar ...'
    
    'Je doet wel een beetje raar.'
    
    'Dat weet ik!' lachte ze. Het komt omdat we tweelingen zijn. Dus wanneer gaan we het doen, mijn vriendje?'
    
    'Oh!' Ik zou het haast vergeten zijn. Maar ik kon toch niet Anne's ... Ik bedoel Marga's vriendje worden? Ik had al twee vriendinnen!
    
    'We zouden het morgen kunnen doen', stelde ze voor. 'Wat vind je ervan, na school? Mijn ouders werken tot vijf, maar Anne is wel thuis.'
    
    'Hmm ... ik kan morgen niet,' zei ik, en probeerde na te denken. 'Hoe zit het met woensdag? Dan kunt je naar mijn huis komen als je wilt.'
    
    'Waar woon je?'
    
    'Weet je waar Katja woont? Ik woon drie blokken van haar huis. '
    
    'Koel! Wij wonen aan de overkant van haar. '
    
    'Waar woon jij dan?'
    
    'Het grote witte huis met die pijlers en de romme in de ...
    ... voortuin.'
    
    'Die hele grote villa? Koel!'
    
    'Ja,' zei ik.
    
    'Je vader moet wel echt rijk zijn!'
    
    'Eh ... Misschien. Ik denk dat iedereen hier rijk is.'
    
    'Ja!' Marga lachte en dat was de waarheid. Iedereen woonde hier in grote huizen en meestal waren ze arts of advocaat of wat dan ook. Onze buurman was een gepensioneerde rechter.
    
    'Dus tot woensdag?' vroeg ik. 'Wil je komen?'
    
    'Jazeker,' ging Marga akkoord. 'Om half vier, oke?'
    
    'Ja.'
    
    'Wat wou je Anne eigenlijk vragen?'
    
    'Oh!'
    
    Ik schrok omdat ik Anne al helemaal vergeten had. 'Uh, ik wilde dat zij Katja voor mij ging bellen en haar vragen om mij op te bellen.'
    
    'Waarom bel je haar zelf dan niet?'
    
    'Nou, ik ben bang dat haar moeder de telefoon opneemt. Want ze mag niet meer met mij omgaan'
    
    'Zo?'
    
    'Haar ouders vinden me niet zo erg leuk.'
    
    'Waarom dan?'
    
    Omdat onze moeders denken dat ik nog te jong zijn om haar vriendje te zijn. '
    
    'Oh!' Marga moest geweldig giechelen. 'Wat jammer voor haar! Maar het geeft niet want nu ben je toch mijn vriendje! '
    
    'Oh,' ik moest slikken. 'Ik denk het wel.'
    
    'Ja, dat ben je nu,' zei ze op besliste toon. 'Ik kan niet wachten om het aan iedereen te vertellen!'
    
    'Wat?'
    
    'Je gaat het uitmaken met Katja, toch?'
    
    'Hmmm ...'
    
    'Dat moet echt!' lachte Marga. 'Ja dat doe ik, nadat we, hmm ... het gedaan hebben ... Oh my God! Dat zal geweldig koel zijn! '
    
    'Ja.'
    
    'Ik kan haast niet wachten,' fluisterde ze. 'Katja zei dat je een hele grote hebt.'
    
    'Zei ze ...
«1...345...11»