Geleverd pakketje - Sex Verhalen

Geleverd pakketje

... niet op gekleed om nog mensen te ontvangen. Ze droeg een penoir. “Ow, sorry” verontschuldigde ik me meteen. “Ik had tot morgen moeten wachten”. “Nee nee, het is niet erg, kom snel binnen, het is koud zo” gaf ze als antwoord. Een beetje ongemakkelijk stapte ik de hal binnen waarna ze de voordeur achter me dicht deed. “Kom door” zei ze en ze liep voor me de living binnen. “Zet je. Wil je iets drinken?” bood ze aan. De gastvrijheid zelve, zo kennen we haar. Ik zette me neer en keek rond. “Is Bart er niet?” vroeg ik. Die bleek op skivakantie met vrienden te zijn.

Bart is de inwonende zoon van Griet. Ze heeft ook nog een razendknappe dochter, maar die woont niet meer thuis. De vader van Bart en Bodine, de dochter, heb ik nooit gekend. Griet was al alleenstaande, na een echtscheiding, toen wij hier 6 jaar terug kwamen wonen.

Het was via Griet dat we het huis waar we nu wonen vonden om te kopen. Mijn vriendin had Griet leren kennen via een of ander project van Ann haar werk waar de school waar Griet werkte een rol in speelde. Het fijne weet ik er niet van. Tussen Ann en Griet klikte het van begin af aan al goed, ondanks het leeftijdsverschil. Ann en ik zijn beide 32, Griet is 56 lentes jong. Haar zoon, een nakomeling, en dochter respectievelijk 20 en 29 jaar.

“Iets drinken?” bood ze me opnieuw aan omdat ik nog niet had geantwoord. Ik sloeg het eerst af, maar ze drong aan om samen een glaasje witte wijn te drinken. Ze had daar zin in en zo moest ze niet voor haar alleen een ...

... fles openen. Ik nam het aanbod aan.

Ze paradeerde in haar penoir van de ene kant naar de andere kant van de living. Het was zo’n zijde ding dat eigenlijk niet veel verhulde. Ik zag perfect haar lichaamsvormen, zeker als ze zich bukte om de wijnglazen uit de kast te nemen. Ik vroeg me af of ze daar, op ondergoed na, nog wel iets onder aan had. Grote borsten heeft Griet niet, dat was me al eerder opgevallen en dat werd ook nu bevestigd.

Met de gevulde glazen in de hand liet ze zich in de zetel ploffen, vlak naast me. Ze gaf me het glas aan en we klinkten. Ze keek me recht en diep in de ogen, ik werd er zowaar ongemakkelijk van. We dronken beide van ons glas terwijl we elkaar bleven aankijken. Ik voelde een adrenalinestoot door mijn lichaam gaan, een soort van zenuwachtigheid maakte zich meester van me.

“Er was een pakje geleverd stuurde je per sms?” probeerde ik een gespreksonderwerp aan te snijden en de gedachten een andere kant uit te krijgen. “Ja, ik neem het straks. Vergeet het niet, anders moet je morgen nog eens terug komen” zei ze, op een toon die ik dreigend vond. Ik zat niet op mijn gemak en wilde liefst mijn glas in één teug uitdrinken, het pakje nemen en naar huis gaan. Griet moest het aan me merken dat er iets was. Ik bedacht me dat ik nog nooit met haar alleen had gezeten en dat ik ook niet wist wat te vertellen. “Ben je zenuwachtig?” vroeg Griet me, en ze legde tegelijk haar hand op mijn bovenbeen. Ik keek naar haar hand, maar ze haalde die niet weg. Ik ...