Tot Hier En Niet Verder - Sex Verhalen

Tot Hier En Niet Verder

Voor Suus

'Captain!'

Ze hield haar armen wijd open. We hadden elkaar een vakantie lang niet gezien. En nu, terwijl ik mijn kantoor binnenstapte met in mijn oren nog het tsjirpen van onzichtbare krekels en op mijn netvlies het transparente blauw van de Middellandse Zee, was Suzanna de eerste om mij in de dagelijkse realiteit te verwelkomen. Ik moet toegeven dat ik haar liever zag dan eender wie op kantoor. We hadden ‘een bijzondere band’, zoals dat heet. Wat die band precies was, wist ik niet. maar we hadden wel een bijzondere manier van met elkaar omgaan. Een manier die zich doorheen de jaren had ontwikkeld en die voor ons volstrekt normaal was, maar voor de buitenstaander waarschijnlijk vreemd leek. We konden namelijk niet van elkaar afblijven. Als we naast elkaar door liepen of in elkaars buurt stonden, dan grepen we elkaar altijd vast. Bij de hand, de arm, het middel. Soms was het een stoot, een duw, soms een streling of wat wederzijds kietelen. Dat was al jaren zo.

Ik zou met veel vrouwelijke collega’s willen doen wat ik met haar deed, maar dat durfde ik niet. Met Suzanna dus wel. Ik ging ervan uit dat zij me wel een halt zou toeroepen. Dat was in het verleden al duidelijk gebleken. Op een keer kwam ze aan mijn bureau naast me staan. Ze boog wat voorover om me iets op het computerscherm te tonen. Ik ging plots met mijn linkerhand tussen haar zijdezachte dijen en streelde haar van haar knie tot net aan haar kutje. Ik kreeg een flinke draai rond mijn oren! En daar ...

... bleef het bij. Ons gesprek ging daarna gewoon verder. Wel zag ik dat het gezicht van Suzanna rood was aangelopen van opwinding. Het mijne ook trouwens, maar niet alleen van opwinding!

Ik had geen schrik om Suus te laten voelen dat ze me opwond. Ik duwde dan mijn onderlichaam tegen het hare en wreef zacht met mijn harde pik tegen haar kutje. Het enige wat ze dan deed, was me wegduwen en wat spottend lachen. Wat misschien in mijn voordeel spreekt, is dat ik nooit aandrong. Als ze me een halt toeriep, dan stopte ik ook. En dat wist zij. Daarom liet ze het altijd even gebeuren. Ze wist dat ik me niet zou opdringen en dus genoot ze van mijn onfatsoenlijk gedrag zolang ze dat zelf wilde!

Ik wist echter niet goed wat ik van mezelf moest denken. Wat deed ik nu eigenlijk? Ik probeerde iets, maar zette nooit door!. Zo zou ik haar natuurlijk nooit krijgen. En dat was wel wat ik wilde. Al jaren. Vanaf het ogenblik dat ik haar voor het eerst zag. Het was bijna iets dierlijks. Een puur fysieke aantrekking. Ik heb haar dat een tijd geleden met zoveel woorden gezegd. Ik heb haar gevraagd of we niet met elkaar naar bed konden zonder verdere verplichtingen. Maar dat lachte ze weg, zonder dat onze relatie te lijden had door een dergelijk verzoek overigens. Ik denk dat ze mijn vraag als een compliment beschouwde. Maar ze ging er niet op in. Ik drong weer niet verder aan. Ik weet zelfs niet of ik me gefrustreerd voelde. Het was een spelletje geworden. Ik ging wat te ver, zij hield me tegen ...