1. Jelmer En Tom - 9


    Datum: 9-5-2021, Categorieën: Homo Auteur: Jelmer, Bron: Opwindend

    ... aanwezigen.
    
    Gewoonlijk gingen we met de “sixpack” met de lunchpauze de stad in, waar we de ene keer hier en dan weer daar ons middagmaaltje gebruikten. Soms in een snackbar, maar ook wel es in een café of een pizzeria. Maar deze keer had Tom andere plannen. Hij maakte ons groepje wijs met een smoes dat hij samen met mij naar zijn tante ging, een wijk verderop. We zouden er die dag met de lunch dus niet bij zijn. We moesten alleen wel met ons groepje mee naar buiten lopen zodat het leek alsof we ook daadwerkelijk van plan waren om weg te gaan.
    
    We liepen naar de bushalte van de stadsbus waar we wachtten tot de rest van ons groepje uit het zicht was verdwenen. ‘Kom’ ,zei Tom, ‘we gaan weer terug’. Hij holde voor me uit, weer terug richting het schoolgebouw, en ik er achteraan. Door de hoofdingang naar binnen, de eerste gang rechts, en dan helemaal achterin de gang voorbij het scheikunde lokaal, daar was een deur naar een portiek. Daar kon je met de trap naar beneden en dan kwam je in de kelder.
    
    In het scheikunde lokaal waren nog mensen aanwezig want de lamellen voor de ramen waren open. Daarom moesten we achter elkaar aan onder het raam door kruipen, we wilden ten slotte niet gezien, laat staan door iemand betrapt worden. Ik kroop voorop, en deed het natuurlijk zo snel mogelijk met Tom vlak achter me aan kruipend. Zacht hoorde ik hem grinniken. Hij keek naar mijn draaiende kruipkontje voor zich, ‘Hee lekker poepertje’, hoorde ik hem zeggen, ‘waar ga jij met dat leuke ...
    ... jongetje naar toe?’ Ik lachte er om met een brede grijns.
    
    Hijgend van het hollen en het kruipen stonden we voor de deur. Hij griste in zijn broekzak, haalde er een sleutel uit en hield die voor mijn neus. ‘Kijk, dat is een loper, een sleutel die op alle sloten past’. ‘Heb ik van mijn vader geleend, die is van zijn werk op de energiecentrale’. Hij stak de sleutel in het slot, draaide hem om, en zacht piepend zwaaide de zware stalen deur open. Het was bijna helemaal donker binnen. We stapten over de drempel en deden de deur zachtjes weer dicht.
    
    Het enige licht kwam door een klein raampje bovenin de kelder, dat was op straatniveau. Om ons heen stonden allemaal stoffige attributen van de toneelvereniging en spullen van het scheikunde lokaal. Op de achtergrond klonk het gebrom van de verwarmingsinstallatie, dus koud was het hier in ieder geval niet. Ik stortte me in Tom zijn armen. Ik wilde dat hij me strak vast hield met zijn armen stevig om me heen, met mijn hoofd tegen zijn borst. Een arm om mijn rug en de andere om mijn schouders.
    
    Met zijn linkerhand drukte hij mijn hoofd strak tegen zich aan. Ik voelde hoe ik een kus van hem in m’n blonde haar gedrukt kreeg… Zo stonden we heel lang te knuffelen. Dat moest omdat dit het was waar we samen heel erg naar snakten, zo warm en zo lief… Met een vinger onder mijn kin duwde Tom zacht mijn hoofd omhoog, en als een hongerig vogeltje hapte ik naar zijn mond. Onze vochtige lippen kusten elkaar teder, we kusten lang. Ik voelde zijn ...
«1...3456»