Reflectie - 2: Bedanking - Sex Verhalen

Reflectie - 2: Bedanking

Mijn naam is Robin, ik ben veertig jaar en het onderstaande is echt gebeurd.

In het eerste deel van mijn reflectie kon je lezen hoe ik totaal onverwacht op mijn 21ste kennis had gemaakt met het bisexuele aspect van de hemelse wetenschap der liefde te bedrijven. Die gebeurtenis hield me, en doet het nog steeds, mooi in de knel. Het moet zo'n half jaar na het avontuurtje met kinesist Tuur geweest zijn dat ik Bram leerde kennen. Bram was een kerel van zo'n dertig jaar jong en werkte als zelfstandig uitbater van een frituur in onze stad. Ik heb hem leren kennen toen hij contact opzocht met ons boekhoudingskantoor omdat hij zelf niet meer aan de administratie uit kon. Mijn baas wees hem mij toe, omdat het een redelijk simpel bedrijf was en ik de ervaring kon gebruiken. Zo had ik bijna wekelijks contact met hem en het klikte héél goed.

Na enkele weken van afspraken bij ons op kantoor nodigde hij mij eens bij hem thuis uit om daar de boeken door te nemen. Na de nodige biertjes wist ik dat ik met hem mijn tweede bisexuele avontuurtje wilde, maar het is compleet anders uitgelopen. Omdat ik niet het risico wou lopen dat ik mijn job zou verliezen, had ik besloten dat ik zou wachten tot hij zelf het initiatief zou nemen. Helaas deed hij dit nooit. We trokken wel steeds vaker met elkaar op, we werden zelfs goede vrienden, maar meer niet. Net toen ik het opgegeven had vroeg hij of ik geen zin had om iets extra bij te verdienen.

Daar ik op het punt stond om het ouderlijke nest te ...

... verlaten, kon ik elke cent wel verdienen dus ik vroeg wat hij in gedachten had. Hij vroeg of ik zijn moeder niet wou helpen met het invullen van haar belastingsbrief. Als assistent boekhouder kende ik alle trucjes om zoveel mogelijk terug te kunnen vorderen van de Staat, en daar maakten menig vrienden en kenissen gretig gebruik van. Zo wou ook Bram dit voor zijn moeder, die het schijnbaar niet breed had. Ik ging op zijn voorstel in.

Omdat ze in dezelfde stad woonde reed ik op de fiets naar haar huisje. Ik kon ook de oefening gebruiken want mijn lies was nog steeds niet de oude na de voetbalblessure. Josje, zo heette zijn moeder, woonde aan de rand van de stad in een oud werkmanshuisje. Toen ik eraan kwam parkeerde ik mijn stalen ros tegen de voorgevel en klopte aan. Het huisje had zijn beste tijd gehad. Het kon gerust een nieuwe laag verf en wat gevelwerken gebruiken. Ook het dak was dringend aan vervanging toe. “Jij moet Robin zijn”, zei een opgewekte dame en ze liet me binnen toen ik dit bevestigde. Ondanks haar leeftijd, ik schatte haar op zo'n 55 jaar, was Josje nog zeer modern gekleed. Ze droeg een fleurig jurkje met donkere nylons onder. Aan haar voeten droeg ze enkellaarsjes. Josje was volslank en het jurkje deed totaal geen moeite om haar rolletjes te verbergen. Het accentueerde zelfs haar stevige kont, mollige dijen en dikke borsten. Josje vond dit blijkbaar totaal niet erg, want zelf deed ze ook geen moeite om die te verbergen. “Lust je koffie”, vroeg ze terwijl ...