Mijn Aartsrivaal - 2 - Sex Verhalen

Mijn Aartsrivaal - 2

Wendy, mijn beste vriendinnetje, heeft het moeilijk. Ze is uit elkaar met haar man en heeft even rust nodig. Ze heeft me uitgenodigd om er even tussenuit te gaan in de bossen. Ze kon een huisje gebruiken in het bos. Eenmaal daar aangekomen had ik verwacht heerlijk tot rust te komen, samen oude herinneringen op te halen en heerlijke boswandelingen te maken. Niets was minder waar…

Eenmaal aangekomen bij het huisje stond er al een auto. Dit was de auto van Joey. Hij is de broer van Wendy, die ik in geen jaren heb gezien. Hij was altijd een vervelend ventje, een pestkop, een betweter. Het is nu geen ventje meer maar een man. Een prachtig mannetjes exemplaar die nog steeds het bloed onder mijn nagels vandaan haalt.

Joey nam me gisteren mee terug naar het huisje, waar we wat verfomfaaid aankwamen. Wendy keek maar even op en maakte een opmerking dat er een takje in mijn haar zat. Ik heb maar niet de moeite genomen om haar uit te leggen hoe dit kwam.. Ik heb welterusten gezegd waarna ik naar mijn kamer ben gegaan. Ik heb een heerlijk warme douche genomen waar mijn gedachtes de avond nog eens overdachten. Eenmaal de douche uit en in de spiegel kijkend stond er een lach op mijn gezicht.

Ik heb mezelf toen voorgenomen om me niet meer af te laten leiden en me te ontfermen over Wendy. Ik ben hier natuurlijk voor haar!

Ik sta tegen de balustrade aangeleund met een kop koffie in mijn handen. Het is een frisse ochtend maar het zonnetje schijnt heerlijk op de tuin die tegen het ...

... bos aan grenst. Joey is hout aan het hakken en heeft zijn shirt uit. Druppeltjes zweet glinsteren in het ochtend zonlicht. Hij pakt een groot blok hout, zet deze op een hakblok en slaat het houtblok met één soepele beweging door twee. Ik weet niet wat het is, maar het is prachtig om een man te zien houthakken. Ik sta gefascineerd naar hem te kijken met in gedachte wat hij gisteren met mij heeft gedaan. Hij pakt een flesje water en drinkt er uit. Ondertussen kijkt hij me aan en geeft me een knipoog. Ik krijg blosjes op mijn wangen, zowel van schaamte als van opwinding. Hou op Dominique! Je bent hier voor Wendy!

Wendy komt ook naar buiten met een kop koffie en gaat in de stoel op de veranda achter mij zitten. Ze ziet er moe uit. Ik ga naast haar zitten waarna ik mijn hand op die van haar leg. Ik vraag: ‘Hoe gaat het met je?’ Ze kijkt me met waterige ogen aan en zegt: ‘Het gaat.’ Ik kijk haar met medelijden aan, ze heeft afleiding nodig. Dus ik vraag aan haar: ‘Vind je het leuk om zo meteen een wandeling te maken? Dan neem ik mijn fototoestel mee en kunnen we vast wat mooie plaatjes schieten?’ Ze lacht zwakjes naar me maar ze schudt haar hoofd nee. Ze zegt: ‘Vroeger al vond ik het nooit leuk om in het bos te lopen. Hier op de veranda heb ik een prachtig uitzicht naar het bos, ik zit hier beschut en heb warme koffie – of wodka – dus ik zit hier prima. Anders ga jij lekker foto’s maken, dan wil ik ze straks graag zien.’ De lieverd. Ik geef een knijpje in haar hand en drink daarna ...