1. Romeinen 3


    Datum: 21-4-2021, Categorieën: Fantasie Auteur: arco03, Bron: Gertibaldi

    Serpetina lag op een rustbank. Santia die was uitgeroepen tot haar nieuwe huisslavin was bezig om haar te masseren. "Ooo heerlijk, wat ruikt die balsem toch lekker," zei ze. Serpetina genoot van de zachte handen van haar slavin. Het meisje deed haar best om haar meesteres te bedienen. Serpetina lag op haar buik en Santia gaf opvallend veel aandacht aan haar billen. Af en toe raakte ze ook de vagina van haar meesteres. Er was haar een loze belofte gedaan. Vrijheid!!. Als ze haar best deed dan kon ze haar vrijheid terug verdienen, alleen ze wist niet dat dit een grove leugen was. Het was haar alleen belooft zodat ze gemotiveerd genoeg was om aan al de bizarre wensen van haar meester en meesteres te voldoen. "Kom slaaf masseer me met je borsten," zei Serpentia. Santia smeerde wat vloeistof op de rug van Serpentia en begon de heerlijk ruikende crème over de huid van haar meesteres te verdelen met haar stevige borsten. Plots werden ze gestoord door Pestsedius. "Vrouwe, de rentmeester heeft een zwerver opgepakt die beweerd dat hij Uw broer is. Hij komt uit Rome. 'Dat kan er maar één wezen' dacht Serpentia. "Snel, geef me mijn kleed en verberg je," zei ze tegen Santia. "Laat hem maar binnen," zei ze tegen de andere bediende.
    
    "Wat kom jij hier doen," vroeg Serpentia aan Plasius op een onvriendelijke toon, toen hij werd binnen gebracht. "Kom je ons leven weer vergallen?" Plasius keek haar bedrukt aan. Een dergelijk welkom had hij wel verwacht. "Ik ben berooid," zei hij zielig. ...
    ... "Geruïneerd!" "Dat zal je dan wel aan jezelf te danken hebben," zei zijn zus, 'hem kennende, zal hij zich wel in de nesten hebben gewerkt,' dacht ze. "Niet dat ik echt geïnteresseerd ben in jou ellende, maar ik geef je de kans om het uit te leggen," zei ze hooghartig. Plasius verzon een verhaal. Hij vertelde dat hij door leugens en bedrog de senaat was uitgesmeten en nu niets meer had. Zelfs zijn vrouw was hem afgenomen, verzon hij. "Ik kom een beroep doen op je gastvrijheid, lieve zus," en hij liet zich met een dramatisch gebaar op zijn knieën vallen. Serpentina keek hem wantrouwig aan. Ze vertrouwde hem voor geen sesertien. 'Als Romius over en paar dagen thuis komt dan maakt die hem gelijk zoek,' dacht ze. Ze wist dat hij ook een bloedhekel aan hem had. Plasius zag zijn zus met zichzelf overleggen wat ze het beste kon doen. "Je hebt toch wel een plekje vrij in het slavenverblijf?" probeerde hij. Serpentina begon te vloeken. "Wat denk je zelf? Daar is alle ellende mee begonnen! Van die mensen blijf je af!" Plasius zag dat hij een gevoelige snaar had geraakt. Hij was er een tijd geleden al achter gekomen dat ze hier meer respect hadden voor de slaven dan in andere Romeinse huizen.
    
    Hij besloot het over en andere boeg te gooien, zijn geduld begon op te raken. "Jullie verkopen toch wijn aan onze geliefde keizer Praxis?" "Ja dat klopt, wat gaat jou dat aan?" "Als jij me nu eens geld geeft, en wat kleren en één van je slavinnen voor een uurtje, dan zeg ik niks." Serpetina schrok. ...
«1234...»