Carlientje, een meisje met een lot. - Sex Verhalen

Carlientje, een meisje met een lot.

... beide armen greep hij haar nu vast, klauwend en schokkend leegde hij zijn ballen in haar.

De grauwheid van een eenzame zondagochtend paste precies bij dit verlaten treinstation. Vier maanden geleden had hij hier voor het eerst gestaan. Wachtend op zijn prooi. De modern vormgegeven overkapping hield geen rekening met de gure oostenwind. Een saaie eentonige nieuwbouwwijk was het decor.

Voor hij het perron afliep controleerde hij of haar sleutels in zijn jaszak zaten. Hij zou haar dagboek op gaan halen en de harde schijf uit haar computer verwijderen. Daarna zou Carlientjes lot bezegeld zijn. Niemand zou weten wat haar voorland zou zijn, behalve hij, en weldra zij. Carlientje zou niet meer bestaan, behalve en slechts nog als lustslavin in een perverse schaduwwereld. Voor haar was er geen weg terug.

De inhoud van een volle brievenbus legde hij op de tafel naast een vaas verdroogde bloemen. Hij opende een raam van de kleine flat om de muffe atmosfeer te luchten. Hij keek rond. Hier was haar zoektocht begonnen. Hier had ze voor het eerst onderkend wie ze was. Hier had hij haar voor het eerst genomen.

Hij dacht terug aan die eerste ...

... avond, hoe hij in de deuropening had gestaan terwijl zij op haar knieën in de hal zat. Met haar ogen naar de grond gericht had zij alleen zijn schoenen gezien toen hij de deur op slot draaide. Zijn linkerhand had haar paardenstaart gepakt terwijl hij de rits van zijn broek open maakte. Hij had haar in haar mond geneukt tot hij klaar kwam. Ze had zijn zaad geproefd, zonder te weten wie hij was. Die avond en nacht heeft hij haar langdurig misbruikt en pas bij het eerste ochtendlicht heeft ze hem in de ogen gekeken. Heel kort.

Ze had het kunnen weten. Ze wist het. Het moest zo zijn. Ze had maanden met hem gechat en wist precies wat haar te wachten stond. Hij had haar verteld over zijn eerste subje en hoe hij haar getraind had en verkocht. En hij was eerlijk geweest over het lot van dat sub-meisje en hoe zij ‘verdwenen’ was. Ze had nu nog slechts één functie.

Maar ondanks de kennis van dat lot, wat ook haar lot zou zijn, voelde Carlientje zich alleen maar geiler, en geiler. Hij bespeelde haar fantasieën als een begenadigd violist die de snaren tot in perfectie in trilling bracht – en daarmee de mooiste klanken voortbracht en liet ontsnappen.