Dubbelleven - 9 (slot) - Sex Verhalen

Dubbelleven - 9 (slot)

... dit was veel leuker” zegt ze er met een brede grijns achteraan.

Ook daar ben ik het mee eens. Voordat ik door naar huis rijd, ga ik met Jasmine bij haar ouders mee naar binnen. Ik kan echt goed met haar ouders opschieten. Ik spreek met Jasmine af dat ze bij mij intrekt zodra ze het geregeld krijgt. Eenmaal thuis kan ik het niet laten om te controleren of er op het werk nog ontwikkelingen zijn. Gelukkig heb ik het hele weekend geen melding gehad, maar dat wil niet zeggen dat er niets spannends heeft plaatsgevonden. Het valt wel mee. Niets wat kan blijven liggen tot morgen. Een snelle blik nog bij Mirjam en Patrick. Zij is aan het strijken en hij hangt weer op de bank met een flesje bier. Langzaam ben ik bang dat ik zelf depressief word van het kijken naar zoveel ellende. Ik sluit dus maar weer af. Nee, depressief worden gaat voorlopig niet lukken. Ik ben namelijk ontzettend gelukkig met Jasmine.

Jasmine laat er geen gras over groeien. Maandagavond trekt ze al bij mij in. Voorlopig heeft ze alleen de hoognodige spullen bij zich. Toch leeft het huis weer helemaal op. Het voelt vanaf de allereerste seconde helemaal vertrouwd. De lege kastruimte op onze slaapkamer, waar Mirjam’s kleren hebben gelegen en gehangen, eigent ze zich toe. Het mooiste vind ik echter de extra tandenborstel op de badkamer. Dat is voor mij het ultieme bewijs dat deze geweldige vrouw echt bij mij is ingetrokken. Ook ligt op de badkamer een strip met de pil. Het allereerste pilletje is er al uit. ...

... Blijkbaar is Jasmine vanmorgen weer begonnen met de nieuwe serie. Die nacht zijn we meteen weer intiem. Niet hard en bruut zoals op de parkeerplaats, maar klein en intiem. Van beide soorten seks kunnen we enorm genieten. We moeten nog veel van elkaar leren, op allerlei gebied overigens. Maar we voelen elkaar zo goed aan, dat dit leerproces snel en soepel zal gaan verlopen.

Op donderdagavond gaat ineens de bel van de voordeur. Jasmine is naar de sportschool. Bekenden lopen altijd achterom binnen, dus ik ben benieuwd wie er op dit late tijdstip nog aanbelt. Wie ik ook had verwacht, maar niet Mirjam. Ze staat met gebogen hoofd voor de deur en kijkt mij niet aan. Als ik niet reageer vraagt ze zachtjes of ze binnen mag komen. Hoewel ik twijfel, laat ik haar toch binnen. Uit beleefdheid vraag ik of ze wat wil drinken. Ik maak voor ons beide een kopje thee. Als ik daarmee klaar ben, ga ik ook zitten.

“Wat kom je doen?”

Ik kan er niets aan doen, maar mijn vraag klink bot. Mirjam begint dan ook meteen te huilen, zoals ik haar al avonden lang op mijn laptop heb zien doen.

“Het spijt me zo. Ik wilde jou geen pijn doen. Echt niet. Ik hield heel veel van jou. Ik hou nog steeds van jou. Die avond dat we betrapt werden, wilde ik het uitmaken met Patrick. Ik wilde hem vertellen dat ik niet met hem verder wilde, maar bij jou wilde blijven. Eigenlijk wilde ik het al meteen zeggen, maar ik wist niet goed hoe. Ik wilde hem nog een afscheidswip gunnen en het hem daarna vertellen. Zover is ...