1. Ronnie


    Datum: 8-4-2021, Categorieën: Hetero Auteur: Jo Jo, Bron: Gertibaldi

    Mijn parkiet Ronnie was ontsnapt en vloog over het dak van de dure huizen aan de overkant van de straat. Met het kooitje in mijn hand zocht ik het paadje waarmee je achter de tuinen van die huizen kon komen. Het was er nog warmer dan bij ons in de tuin.
    
    Terwijl ik daar liep floot ik het deuntje, waarmee je Ronnie kon lokken. Ik dacht dat ik hem tussen de takken van een boom zag, bleef staan en floot nog harder. Toen ging plotsklaps naast me de poort van de tuin open en verscheen een bink van zo’n 20 jaar in zwembroek. Ik schrok me een ongeluk en liet onwillekeurig een gilletje.
    
    Zijn huid glom van de zonnebrandolie. Een bed van zwarte haartjes begon onder zijn navel en werd dikker, tot waar de zwembroek het uitzicht verstoorde. Daaronder zat het zo te zien ook wel snor.
    
    ‘Wat ben je aan het doen?’, vroeg hij.
    
    Ik voelde zijn ogen over mijn T-shirt gaan. Ik droeg geen BH en het shirt plakte aan mijn buik door de zweetstraaltjes.
    
    ‘Eh … nou, ik zoek mijn parkiet’, stamelde ik. Ik voelde een blosje op mijn wangen komen.
    
    ‘Die is ontsnapt en ik dacht dat ik ‘m hier zag.’
    
    Hij haalde zijn wenkbrauwen op. ‘Je mag wel even bij ons in de tuin kijken’.
    
    Zijn stem klonk zo heerlijk laag en rustig, terwijl ik met mijn 18 jaar niet wist waar ik moest kijken.
    
    Hij liet me voor gaan. Met bonzend hart stapte ik naar binnen. Ik dacht dat ik zijn ogen over mijn billen voelde gaan.
    
    Ik zei dat ik hem nog niet eerder had gezien.
    
    ‘Nee, dat klopt, maar mijn ouders wonen ...
    ... hier al een paar maanden. Ze zijn met vakantie, ik moet op het huis passen.’
    
    ‘Waar woon je dan?’, vroeg ik.
    
    ‘Oh, in Amsterdam. Ik studeer. Kijk rustig rond of je de kanarie ziet’, zei hij. ‘Het is een parkiet’, reageerde ik, ‘Hij heet Ronnie’.
    
    Het was een grote tuin. Midden op het grasveld lag een zwembad. Aan de rand, in de schaduw van een boom, stond een plastic ligbed. de jongen liep er op af en klapte een laptop dicht, die op het ligbed stond.
    
    Samen keken we of we Ronnie zagen in de bomen die in de tuin stonden, maar hij was er niet.
    
    ‘Misschien komt Ronnie zo’, zei hij, ‘Wou je intussen iets drinken?’
    
    ‘Nou, lekker.’ Ik zette het kooitje op het gras neer, met het deurtje uitnodigend wijd open. Hij bood een pilsje aan, of een wijntje, maar mijn hoofd was al op hol geslagen, dus ik wilde geen alcohol.
    
    Ik kreeg een sapje. Ik ging met het glas in mijn hand bij de rand van het zwembad zitten.
    
    ‘Als je een duik wilt nemen, ga gerust je gang, hoor!’, zei hij.
    
    ‘Ja, dát zou je wel willen’, reageerde ik, ‘en dan foto’s nemen van mijn natte T-shirt, zeker!’
    
    Hij glimlachte. Ik had hem betrapt! Ik voelde vlinders in mijn buik.
    
    ‘Verder niemand die je hier ziet,’ zei hij.
    
    Hij draaide zich om en tot mij schrik schoof hij zijn zwembroek naar beneden. Ik zag twee stevige, gebruinde billen. Met een grote boog dook hij het zwembad in. Het water spatte tegen me aan, waardoor mijn T-shirt nog meer aan mijn lijf plakte.
    
    Na een tijdje naar zijn gespartel te ...
«123»