De eerste keer met een oudere dame... - Sex Verhalen

De eerste keer met een oudere dame...

Ik was toen 35 en het was toch al een paar maand dat ik verhuisd was naar dat dorp. Ik had een leuk huisje gevonden en het lag ideaal gelegen, heel landelijk en toch niet te ver van het werk. De eerste koude wintermaanden had ik vooral overbrugd met het inrichten en het naar mijn zijn te maken in mijn woning. Maar toen de lente aanbrak,vond ik wel dat ik te lang was binnen geweest. En ik besloot contact te leggen met mensen in de omgeving. Zoveel gebeurde niet in het dorp, maar ik had wel al vaak dezelfde dame zien voorbijgaan in de straat. Ik schatte ze eind de veertig, maar zeker niet ouder. En ze droeg een brilletje, wat haar uiterlijk wel een beetje een braaf kantje meegaf.

Meestal had ze een hele rits boodschappen mee in een grote tas. Dat kon soms eens een heleboel groenten zijn, maar ik had haar ook al zien sleuren met trommels waspoeder en andere zaken. Op die dag was het zonnig en had ik de voordeur geopend,en zat ik rustig te zonnen op de stoep. Ook die dag passeerde ze, deze keer weer met grote trommels waspoeder. Ik raapte mijn moed bijeen om haar aan te spreken en zei "Ze zouden ze lichter moeten maken." Ze keek verbaasd op, en had precies niet verwacht dat ik iets zou zeggen, want tot dan toe was ik de zwijgzame dorpsbewoner geweest, die braaf thuiskomt na zijn werk,eens vriendelijk knikt naar eventuele mensen in de straat, en dan de deur achter zich toetrekt. "Wat zegt u?" stamelde ze. "Dat ze die dozen gerust wat lichter mogen maken. En zeker voor mensen ...

... die er te voet mee rond moeten trekken" Ze lachte even zenuwachtig en toen zei ze dat ze dit niet voor zichzelf deed. Maar ze had tijd te veel en spendeerde die graag met boodschappen te doen voor de oudere dames in het dorp, die niet zo goed te been waren. Zelf had ze nooit een auto gehad, maar ze ging er prat op nog sterke benen te hebben voor haar leeftijd. Ik lachte even, en zei dat ze er nog heel jong uitzag en dat het normaal was dat ze nog zo goede benen had. "Ik ben wel al 53 hoor" en ze lachte. Ik schrok even. 53. Ik zou het haar nooit aangegeven hebben. En ze had ook zo iets jeugdig, iets ondeugend in haar lach. Haar ogen glinsterden achter de fel weerkaatsende brilglazen als ze lachte. Kortom, nu ik ze van dichtbij zag, en wist hoe oud ze was, realiseerde ik me pas echt wat een prachtvrouw dit was. Ik bood haar een koffie aan, maar ze zei dat ze geen tijd had, dat ze nog de boodschappen moest wegbrengen. Ik had gerepliceerd dat ze daarna toch terug kon komen, en ze leek enigszins verward en verrast door mijn aandringen, maar ik zag in haar blik dat ze me wel vertrouwde. "Wel ja," zei ze, "dat zou ik inderdaad kunnen doen. Alleen... Alleen, ik weet echt niet wanneer, want de dames bieden mij ook steeds koffie,en euh... dan kan ik misschien wel helemaal geen koffie meer drinken, want als ik te veel koffie drink dan ratel ik maar door, en dat wil ik niet en euh ... maar kijk, ik zal zien, en als er tijd is bel ik nog even aan." Ik had haar geantwoord dat ze welkom ...