De Zes Van Klas 6A - 4 - Sex Verhalen

De Zes Van Klas 6A - 4

... omgeving. Kijk, langs hier achter door tot aan de grote weg, en dan… daar…

Zijn vinger wees over het scherm.

- …via die landweg, terug naar hier.

De jongens trokken hun wandelschoenen aan en vertrokken. Ik bleef achter en zou zorgen voor het middagmaal. Nu ja, middagmaal koken. Nee, hoor, alles te vinden in de koelkast en de vriezer. Het zouden gebakken patatjes met gebakken ham worden.

Ik wandelde even tot aan het vijvertje, hier vlakbij, amper honderd meter, verscholen tussen de struiken. Ik schatte zo ongeveer een doormeter van dertig meter. Hoe diep ? Hup, mijn schoenen en broekje uit en poedelnaakt liep ik het water in. Heerlijk fris ! God, zullen de jongens hiervan genieten ! Ik zwom tot in het midden. Twee meter diep ? Zeker niet dieper. Ik dacht aan nonkel Antoon, die me had leren zwemmen achter de hoeve in wat er van de omwalling nog restte.

Uit het water. Schoenen opnemen, broekje, en naakt zoals ik was naar het huisje. Broekje weer aan, schoenen aan.

De jongens arriveerden tegen twaalf uur. Ze hadden diverse beekjes gevonden, er blootsvoets doorheen gestapt. En ook een vijver, hier zo’n vijfhonderd meter vandaag. Ze liepen nog even tot aan onze privé-vijver. En vonden die leuk, maar een beetje klein.

Middagmaal. Daarna even samen zitten niksen. Om twee uur op stap naar het dorpje Sabres, zo’n zes kilometer van onze verblijfplaats. Ik trok mee. Via allerlei binnenpaadjes tussen groen en bos. Allen in kort sportbroekje en T-shirt. Leve de ...

... stoere jongensdijen en de blote kuiten.

Sabres, een klein dorpje, misschien duizend inwoners, met vier, vijf hotels. Een leuk marktpleintje, de Place Gambetta. Die naam Gambetta vind je in alle Franse steden en dorpen Op zo’n honderd meter van het marktplein een Bar-Restaurant. .Onder de bomen gaan zitten. Cola en Limo bestellen.

- Hé bien, monsieur, Gambetta, qui étais ça ?

- A, monsieur Gambetta, c’était un président de France avant la Grande Guerre.

- Ha, bon, merci;

Dus, Gambetta was een Franse president geweest van voor negentien veertien.

Terug langs de grote weg. Ja, grote weg, als je dat zo kon noemen. Een asfaltweg van hoop en al drie meter breed, met langs weerszijden een groene strook. Scouts houden van fantasietjes. Dus, marcheren op één rechte lijn en zingen.

Zo gaat het goed,

zo gaat het beter….

Tegen vijf terug in ons kampement.

- Hé, Tony, gaan we zwemmen ?

- Ja, waarom niet ?

- Zeg, Tony met of zonder zwembroek ?

- Ja, Tony, we zijn geen kinderen meer hé !

- Ja, en het is hier vlakbij en niemand kan ons zien…

- Ja, ja, ’t is al goed. Hup, maak dat je weg bent !

Gejoel. De vijf stormden naar boven. De vijf stormden naar beneden. Vijf blote adammen tussen de struiken door naar het vijvertje.

- Gaan we ook ? vroeg Tony.

- Waarom niet ? antwoordde ik.

Naar boven, kleren uit, naakt naar de vijver.

Heerlijk zwemmen en vooral stoeien in het frisse water. En natuurlijk, elkaar kopje onder duwen en lachen. Dries ...