De Zes Van Klas 6A - 4 - Sex Verhalen

De Zes Van Klas 6A - 4

... geweest.

- Amaai, zegde Michiel, de school waar ik zat. Jammer, ik ben er nu buiten, afgestudeerd.

- Gelukkig voor mij, zegde ik.

Inderdaad, gelukkig voor mij. Geen een van de vijf Jins zou vanaf één september nog middelbaar onderwijs volgen. Allen afgestudeerd in het middelbare onderwijs. Onderstel dat ik hier in de week die volgde die knapen naakt zou zien en zij mij en ik dan op één september les moest geven aan hen… Ik mocht er niet aan denken. Nu ja, gelukkig. En… ik was hoop en al twee jaar ouder dan zij. In feite net als die vijf kerels, in mijn volle jeugd.

Het was even over een uur toen we vertrokken. Ik nam opnieuw het stuur. Prachtige autostrade en niet al te veel verkeer. Naar Bordeaux een kleine driehonderd kilometer. Dus, stoppen voor we Bordeaux bereikten.

- Zo’n vijftien kilometer voor Bordeaux, zegde Tony.

- Oke, dan nog zo’n kleine honderd kilometer…

- Prachtig.

- Hé, godfert, hij zit aan mijn pietje !

- Hé, wat is dat daar ?

- Wel ja, antwoordde Michiel, Dries zit aan mijn pietje !

- Je zat er zelf aan te voelen …

- Ja, het zat een beetje geklemd.

- Ja, en helemaal stijf ! En je had het graag dat ik er aan voelde. Ik was al een minuut bezig vooraleer je iets zegde.

- Ja, je kneep er in.

Algemeen gelach. Dat begon goed.

- Ja, en die twee hier van achter zitten al een half uur met elkaar te spelen.

- Niets van. Ja, eens strelen, meer niet.

- Als je nu al begint, merkte Tony op, wat wordt het dan ...

... vanavond ?

- Zeg, een hele dag niets doen, dat verveelt hoor.

Laatste stopplaats van de dag. De reis vlotte goed. Een broodje eten. Wat drinken kopen en buiten op het grasveldje gaan zitten. . Die jonge gasten in hun bloot lijf, met die ultra korte broekjes aan. Mijn ogen konden er niet van af blijven. Nu ja, zelf was ik amper wat ouder dan zij. En toch, mijn hart klopte sneller als ik ze bekeek. Was ik dan echt een homofiel ? Of toch niet ? Vooral Matthias trok me aan. Hij zat daar voor mij met opgetrokken knieën. De veel te korte broekspijpjes gaapten open. Ik zag … Echt ? Een stukje van zijn ballenzakje. Echt ! Mijn ogen stonden er bijna op gefixeerd.

Zou ik hen echt naakt zien, vanavond ? Waarschijnlijk wel. Mens, ik verlangde er naar.

Vijf uur in de namiddag. Tony nam de laatste tocht voor zijn rekening. Ik volgde op de wegenatlas, hij op de GPS. De weg leidde ons in een grote bocht omheen Bordeaux. Enorm veel verkeer. Nog een dikke honderd kilometer. Nu kon het niet snel genoeg meer gaan. Ook de gasten werden wat zenuwachtig. Je hoorde het aan hun verhalen en hun lach. Het werd tijd dat we ons doel bereikten.

Eindelijk Labouheyre. Even adresgegevens raadplegen. Twintig kilometer naar het stadje Sabres. Daar richting Lesgoudies. Een onooglijk dorpje.

Even de weg vragen. Hoe heette dat straatje ook weer ? Le Prada of zo iets.

Eindelijk, tussen de velden een grijs gebouw. Er stond een auto.

Stoppen. Er kwam een vriendelijke vrouw uit het gebouw. Madame ...