1. Aangenaam Verrast Door... - 29


    Datum: 7-4-2021, Categorieën: Homo Auteur: Jean, Bron: Opwindend

    ... bellen met mijn ouders in Nederland’, zei ik.
    
    Ze noemde het bedrag wat het kostte.
    
    Ik greep meteen naar mijn rechter bil ( waar normaal mijn beurs zat).
    
    Toen ik mijn hand echter op mijn blote bil voelde schrok ik, en keek Robert aan.
    
    Die trok zijn schouders op en zei, ‘ik heb ook niets bij me’.
    
    Helga begon te lachen en zei, ‘betaal morgenvroeg maar, het is ook lastig om je beurs op je naakte lijf weg te stoppen’.
    
    Nu moesten ook wij lachen en Robert zei, ‘als de bakker is geweest, komen we gelijk naar U om te betalen’.
    
    De bakker kwam iedere morgen tussen acht en negen uur, met vers stokbrood en broodjes, voor bij de receptie.
    
    We liepen met toch wel een rood hoofd terug naar de bungalow, daar werden we lachend onthaald door alle.
    
    Maar trots liet ik hen de kaart zien en zei, ‘tja, ik kan ook zonder geld boodschappen doen’.
    
    Pieter zei, ‘kom we gaan gelijk bellen naar pap en mam, om te vertellen hoe mooi het hier is’.
    
    ‘Ho, ho jongetje, je moet wel de helft van de kaart betalen hoor’, zei ik.
    
    Beteuterd keek Pieter naar de grond en zei, ‘ik krijg morgen pas mijn zakgeld’.
    
    ‘Dat is interessant joh, maar waar laat je het of heb jij wel zakken op je blote lijf?’ vroeg ik.
    
    Pieter werd een beetje boos, en sloeg met beiden handen op zijn billen.
    
    Hij zei, ‘sorry Ron, maar ook ik heb geen zakken op mijn billen, maar we regelen het wel’.
    
    ‘Oké, kom maar mee, dan gaan we bellen met pa en ma’, zei ik lachend.
    
    We liepen terug naar voren waar ...
    ... de telefooncel staat, ik drukte het nummer in.
    
    En even later melde zich mijn vader, en vroeg, ‘zijn jullie goed aan gekomen op Corsica?’
    
    Pieter had de hoorn in de hand en zei, ‘ja pap, alles is prima gegaan, het is hier werkelijk prima’.
    
    ‘En we lopen al de hele tijd naakt rond, pa!’
    
    ‘Zelfs nu zijn we naakt naar de telefooncel gelopen, die staat wel buiten het park, maar iedereen loopt hier zo maar bloot naar toe’.
    
    ‘O ja, we hebben in Pisa een klasgenoot met zij familie getroffen, die staan nu hier ook op het park’.
    
    Ik gaf Pieter een tikje op zijn billen, als teken dat hij moest opschieten.
    
    Hij begreep het, en zei, ‘Pa, doe de groeten aan moeder, Ron wilt U ook nog even spreken’.
    
    Pieter gaf de hoorn aan mij door.
    
    ‘Hallo pap, zoals je gehoord heb is Pieter dol enthousiast, net als ik trouwens’.
    
    ‘Volgend jaar moeten we zeker hierheen gaan, ik kijk of ik een folder van het park kan bemachtigen’, ‘zodat U en ma kunnen zien dat het zeker de moeite waard is, maar nu moet ik stoppen hoor, de eenheden vliegen weg’.
    
    ‘In de loop van de week bellen we nog wel eens, doei, groetjes aan mam.
    
    Voordat pa wat kon zeggen had ik al opgelegd.
    
    Thuis vroeg ma, ‘en hoe bevalt het de jongens daar?’
    
    Pa zei, ‘schijnbaar zeer goed, ze zijn laaiend enthousiast, ik kon haast niets zeggen tegen hen’.
    
    Op de terug weg naar de bungalow zei Pieter ineens, ‘raar hé, pa heeft bijna niets gezegd’.
    
    Lachend zei ik, ‘daar had hij ook geen kans toe, je ratelde maar ...