De Duistere Kant... - 2 - Sex Verhalen

De Duistere Kant... - 2

‘Ze zijn me gevolgd...’

Lydia sprak de woorden nogal afwezig uit, alsof ze het zich zelf nog afvroeg.

‘Wie?’

‘Twee mannen uit de metro.’ Lydia zuchtte terwijl ze opzij keek.

De man achter het grote bureau fronste, niet zeker of er nu iets ergs gebeurd was of niet.

Lydia herpakte zich, ging rechter zitten op haar stoel, trok haar rok recht en keek de man in de ogen. ‘Sorry, ik denk dat ik er klaar voor ben’.

‘Zeker?’

Lydia knikte.

Nu pas begon haar toekomstige werkgever echt te praten. Hij stelde zich voor, stelde het bedrijf voor, stelde de functie voor. Hij herhaalde alles wat in de vacature te lezen stond. Er was iets in het timbre van zijn stem wat Lydia beviel, een ondertoon die warm ronkte onder de woorden door. Ze hield van stemmen waar een gevoel in zat. Het was daarom geen mooie stem, maar wel een warme stem. Het soort stem dat je dicht bij je oor wil horen, net eronder, hoog in je nek.

Lydia luisterde maar half naar de woorden, ze ging gewoon mee in de klanken.

Waar hij het uiteindelijk had over hoe zij de klanten diende te ontvangen en hen de dossiers moest overhandigen, pikte ze weer in op de inhoud van wat hij zei. Het was cruciaal dat de klanten en zakenpartners op een heel positieve manier de offertes konden evalueren.

Opeens was daar de eerste test: ‘Stel dat een klant een zware vlucht heeft gehad, een lange rit hiernaartoe, bijzonder slecht gezind is en zonder omwegen het dossier wil inkijken. Hoe pak je dit aan?’

‘Ik ...

... bezorg hem uiteraard onmiddellijk het dossier, die man wil zeker niet nog eens wachten.’

‘Gewoon zomaar?’

‘Nooit gewoon zomaar...’ Lydia lachte even, alsof het de evidentie zelf was.

‘Goed,’ zei haar toekomstige werkgever ‘ik ben de klant, ik heb hier helemaal geen zin in, en ik wil nu het dossier zien.’

‘Zit de klant achter uw bureau, of in de zetels daar?’

De man stond op, een beetje geërgerd omdat ze hem te slim af was. Om het fair te spelen kwam hij vanachter zijn bureau en ging in een zetel zitten.

‘Bij een klant of zakenpartner loop ik er ook niet zo formeel bij, beetje te stijf.’ Lydia maakte het bovenste knoopje van haar paarse blouse los.

Er was zo al een inkijk, maar ze hield niet van knoopjes gesloten tot boven.

Ze stond op en wandelde rustig naar het grote bureau. Haar kont zag er sexy uit in die rok. Omdat ze voorover boog om het juiste dossier te zoeken werden haar ronde billen nog meer geaccentueerd.

“Ik breng u eerst uw dossier, mijnheer, u wil vast onmiddellijk beginnen na al die vervelende vertragingen onderweg hiernaartoe.’

Haar fictieve klant knikte, hij was afgeleid door haar billen en wist even niet hoe geërgerd hij nog wou kijken.

Lydia legde het dossier niet op het kleine tafeltje, en ze gaf het ook niet in handen van de klant. Ze ging naast de man zitten, schuin naar hem toe en een beetje voorover neigend. Hij kon het rode kant zien in haar blouse. Haar borsten werden bol samengeduwd van opzij, maar hij kon niet zien waar ...