Spelletjes van Jolijn - 7 - Sex Verhalen

Spelletjes van Jolijn - 7

De spelletjes van Jolijn, deel 7. Mijn collega Jolijn blijft het initiatief nemen in de gepassioneerde seksrelatie die we erop na houden. In de auto, op kantoor…en dus ook in de hotelkamer waar we vanwege ons werk samen belandden (deel 5 en 6).

Na onze hotelovernachting in de buurt van Zwolle verstreken er enkele weken. In die weken liep ons project ten einde, dus hadden Jolijn en ik wat minder werkgerelateerd contact, maar we bleven elkaar opzoeken. Dat mondde de ene keer uit in een hele dag mailverkeer tussen ons beiden, de andere keer in een vluggertje na werktijd op kantoor, of een vrijpartij in de auto, ergens op een afgelegen plek. Omdat het niet meer vanzelfsprekend was dat we elkaar steeds voor werk opzochten, moesten Jolijn en ik ook wel enige moeite doen om onze relatie te verbergen voor collega’s. Het feit dat we beiden ontbraken tijdens het ontbijt na de hotelovernachting werd bijvoorbeeld ook half grappend geconstateerd door een aantal projectgenoten, maar dat konden we nog vrij gemakkelijk wegwuiven.

Intussen verlangde ik terug naar de tijd dat het allemaal wat makkelijker ging omdat we samen aan een project werkten. Toen het logisch was dat Jolijn en ik samen onderweg waren en veel met elkaar optrokken, gingen dingen wat makkelijker vanzelf. Nu was die tijd voorbij, en vergde het toch wat meer moeite; we moesten ons ‘nauwe’ contact echt stiekem gaan plannen. Nu was dat plannen op zich geen probleem. Het was weliswaar wat minder spontaan, maar het ...

... belangrijkste gevolg was dat onze innige momenten wat spaarzamer waren, en ook minder uitgebreid. Ik dacht met weemoed terug aan die nacht in dat hotel. Toen konden we uitgebreid de tijd voor elkaar nemen, en hoefden we niet bezig te zijn met wat er om ons heen gebeurde. De ideale situatie zo vond ik, en Jolijn liet zich naderhand ook een keer ontvallen dat die nacht voor haar echt wel iets was om met veel plezier aan terug te denken. En dus moest ik maar eens een keer wat initiatief nemen, zo vond ik. In die ruim anderhalve maand van ons overspel was Jolijn – letterlijk en figuurlijk – steeds de bovenliggende partij geweest…en nu werd het eens tijd dat we een keer de rollen omdraaiden. Enkele dagen liep ik al met mijn plannetje rond, en na wat zoekwerk op internet had ik het bijna geregeld. Ik had de agenda van mezelf en Jolijn naast elkaar gelegd, en haar vervolgens gemaild.

“Volgende week dinsdag heb je geen afspraken in je agenda staan, en ik ook niet. Dus dan neem je een dag vrij. Laat Roel maar denken dat je aan het werk bent, en kom gewoon richting kantoor zoals je iedere ochtend doet. Ik wacht op de parkeerplaats op je, en zie je daar rond half 9 verschijnen. Geen vragen, gewoon doen. X”

Zelf blokkeerde ik vervolgens ook mijn werkagenda voor die dag. Natuurlijk stelde Jolijn vervolgens vragen, zowel per mail als face to face. Ze bleef maar vissen wat we gingen doen, linksom of rechtsom. Zo vroeg ze me bijvoorbeeld ook wat ze dan moest dragen die dag, en wat ze mee moest ...