Het Contract deel 5 - Sex Verhalen

Het Contract deel 5

... aangekomen, liep ze op de tast meteen naar haar messenblok, pakte het grootste mes er uit om zich vervolgens af te vragen of ze dat mes wel durfde te gebruiken.

“Wat nu als de insluiper een pistool heeft? Hij denkt dat ik er ook eentje heb, dat heb ik keihard geroepen. Wat begin ik dan in godsnaam met een mes tegen een pistool?”.

Toch besloot ze, gewapend met het mes, naar de woonkamer te gaan. Eva voelde zich bang, maar ze was ook heel boos, boos omdat er blijkbaar iemand zichzelf toegang tot haar woning had verschaft.

Ze sloop naar de deur van haar woonkamer.

Daar aangekomen hield ze stil en spitste haar oren om het kleinste geluid te kunnen waarnemen.

Het enige dat ze hoorde was het, nog steeds, intens en hard bonzen van haar hart.

Met ingehouden adem stapte ze voorzichtig haar woonkamer binnen.

Ze hoorde nog steeds niets, maar zag wel een half gedoofde sigaar in haar asbak liggen.

Op dat moment begon ze te trillen van angst.

Ze durfde haar woonkamer niet verder te betreden dan daar waar ze, als aan de grond genageld, was blijven staan.

Heemskerk stond met ingehouden adem achter de deur van haar woonkamer te wachten op wat ze verder zou ondernemen.

Hij hoorde haar versnelde ademhaling heel dichtbij en dat vertederde hem net zoveel als het dominante gevoel dat hij had.

Hij moest nu snel een beslissing nemen en voelde in zijn jaszak naar het flesje chloroform en het doekje, waarmee hij Eva zou kunnen bedwelmen. Maar..wilde hij dat ...

... ook?

De tijd om daarover na te denken had hij niet, want hij zag Eva de kamer inlopen. Nee, sluipen was het betere woord.

Heemskerk bedacht zich geen seconde meer en pakte het doekje uit zijn jaszak. Snel goot hij er wat chloroform op en wachtte zijn kans af.

Eva keek schichtig om zich heen en net voordat ze de woonkamer grondig wilde inspecteren, zag ze vanuit haar ooghoek een beweging achter de deur van haar woonkamer. Ze draaide zich om en..het was te laat om te reageren.

Ze voelde dat er iets over haar mond en neus werd gedrukt en raakte heel even in paniek. Ze spartelde om zich heen, maar tevergeefs.

Terwijl ze haar bewustzijn verloor, kletterde het mes op de grond.

Heemskerk had zijn doel bereikt, hij had Eva. Maar….wat nu?

Met een ferme zwaai gooide hij Eva over zijn schouder en liep naar de voordeur, keek op zijn horloge en constateerde dat het inmiddels 2 uur in de nacht was.

“Hmmmmm” bromde hij, “dan hoop ik dat ik nu niemand op straat tegenkom, want dan ben ik echt de pisang”.

Hij ontsloot de voordeur en keek voorzichtig om zich heen. “Nu moet ik alert zijn!” fluisterde hij.

Hij sloop via de centrale hal, die gelukkig niet verlicht was, door de deur naar buiten.

Daar aangekomen constateerde hij dat er niemand op straat aanwezig was en de wijk in diepe rust verkeerde. Heemskerk slaakte een zucht van opluchting en liep, nog steeds met Eva over zijn schouder, naar zijn auto, ontsloot de portieren en legde Eva voorzichtig op de achterbank.