-
Bakkersjongen - 17
Datum: 2-4-2021, Categorieën: Romantisch Auteur: Jefferson, Bron: Opwindend
... Tessa was net de twintig gepasseerd, dus die nam ik wel serieus. Alleen leek ze dat even te vergeten. ,,Vertrouw je me niet dan?’’ vroeg ik haar. En nog voordat ze het zei, wist ik het al. Ze had een goeie reden mij niet te vertrouwen. Ik was immers al de fout ingegaan. Daar herinnerde ze me voorzichtig aan in zachte woorden, en zo wees ze me op mij en Manon. Ze nam me dat moment niet zozeer kwalijk meer, maar ik snapte waar ze op doelde. Alsof ik die jongen was die lukraak met iedereen zat te neuken… Vond ik toch wel vervelend dat ze dat dacht. - Voor Manon was ik de ‘altijd maar lieve’ Jens, en voor Tessa nu de ‘niet te vertrouwen’ Jens. Hoe kan dat nou? Die twee personen konden niet verder van elkaar vandaan liggen. Maar dat kwam omdat de karakters van Tessa en Manon ook zover van elkaar vandaan lagen, en dus hadden ze elk een eigen beeld van mij kunnen creëren. De één wilde me minder lief hebben en voor de ander moest ik juist liever zijn, worden. Of zoiets… En het liefst nog wel voor de ander. Tessa vond het fijn dat ik lief was voor Manon, want dat had ze nodig, volgens haar. Daar denkt ze nu misschien anders over. Maar Manon had juist voorgesteld minder lief te zijn voor Tessa; directer op te treden en er gewoon voor te gaan, als ik wilde. Ik kon het nauwelijks nog volgen. - Op zich hoefde ik maar aan één aspect te werken, aangezien alleen Tessa er toe deed. Maar door naar Manon te luisteren, had ik wel weer wat actie durven te ondernemen wat had ...
... geresulteerd in hartstocht. En daarnaast moest ik ook nog toegeven die ander absoluut niet vergeten te zijn. Voor Manon wilde ik minstens zo veranderen als voor Tessa. Dit alles kon ik niet met Tessa delen, niet wetende wat zij dacht en vond en hoe ze nu in het leven stond naar mij toe en naar anderen. Ik kwam er achter dat de impact toch vele malen groter was geweest en hoe makkelijk is het te vergeten dat er geen werk meer aan de winkel zou zijn. Heel makkelijk. Mijn wereld was de hare niet meer. En andersom. Ook dit ging weer tijd kosten. En zoals ik me vandaag had gedragen, kost het meer tijd dan voor vanmiddag… - Haar familie kwam precies op tijd. Het leek alsof we het samenzijn even moesten onderbreken om onze gedachtegang te kunnen verleggen. Soms heb je dat even; dan heb je input van anderen nodig om je weer normaal te laten functioneren. Het riep ook wel wat vragen op. Met name in de contreien van onze onderlinge relatie en verhouding. Even had ik gedacht dat alles weer goed was. Maar dat bleek te kort door de bocht te zijn. - Ik had helemaal niets tegen haar ouders en kon ook goed met ze om gaan verder. Ik was gewoon liever alleen. Ik zag mijn eigen ouders ook maar een paar keer per jaar. Daarom overleef ik het ook makkelijk op afstand in Amsterdam. En ik hield Tessa misschien ook wel liever voor mezelf. Ze was toch anders als haar ouders erbij waren. Wat niet gek is, maar ik had liever de Tessa die ze was als ze alleen met mij was. Het was overigens de eerste ...