Mark En Mariël... - 13 - Sex Verhalen

Mark En Mariël... - 13

... deed. En zo reden we even later de parkeerplaats van de sportvelden op en liep ik met twee lekkere vrouwen, gearmd de velden op. Het bleek al de tweede helft te zijn, de jongens speelden om het voorzichtig te zeggen als een stel dweilen en het was prachtig om op de individuele gezichten van 'mijn' jongens de verbazing en afleiding te zien toen ze mij aan de zijlijn zagen staan. Het was voor iedereen een opluchting, behalve de tegenpartij dan toen het drama op het veld eindigde in 1-5. Het liefst zou ik nu (met de meiden) de kleedkamer ingaan maar dat kon natuurlijk niet. Dus begaven wij ons naar de kantine waar al snel de zes uit Winterberg bij ons aan tafel aanschoven. Bart, zoals verwacht maar bloed irritant, voerde het hoogste woord. Hij verpestte de sfeer behoorlijk.

“Kun jij nou eindelijk eens even die grote bek houden?”, beet ik hem uiteindelijk toe op een toon en met woorden die ik normaal niet gebruik. Het had wel effect, zijn mond viel open van verbazing (ook de rest viel even stil) toen werd hij min of meer door de anderen uitgelachen en een paar minuten later droop hij met een smoesje af. De sfeer werd gelijk een stuk beter, maar bij sommigen voelde ik de spanning. Die nam ik met één zinnetje weg.

“Kom op jongens, we weten allemaal wat er in Winterberg is gebeurd en ja, ook de meiden hebben de video's gezien”. Ze hadden allemaal nu een pilsje op en werden wat vrijer. Alleen Wim, de jongen die ook als slaafje was gebruikt door zijn maten zat stilletjes van ...

... zijn bier te zippen. Hem nam ik dan ook even apart mee naar buiten onder de smoes dat we even gingen roken.

“Hoe is het jochie?”, sprak ik vaderlijk.

“Ik weet het niet zo goed” antwoordde hij zachtjes. Hij begon te vertellen dat hij enorm had genoten tijdens de vakantie. Hij had een deel van zichzelf leren kennen waarvan hij het bestaan niet had geweten maar nu wist hij niet hoe het verder moest.

“Bart doet wel of hij mijn Heer en Meester is, maar ik wil hem eigenlijk niet als mijn Meester.”

'Weer die verdomde Bart' dacht ik en ik vertelde Wim dat ik hem nog wel op zijn plek zou zetten.

“Het liefst zou ik U of Joris willen, Joris vond ik altijd al leuk. Het joch, nou ja 25 jarige joch was opvallend open en blij dat hij zijn hart even kon luchten.

“Dan moeten we Joris maar eens vragen wat hij er van denkt”. Ik vatte de koe bij de horens en had geluk dat juist de laatst genoemde kwam kijken waar wij bleven. Ik kende hem (behalve van de beelden) nauwelijks en had geen idee hoe hij zou reageren. Met Wim die wat verlegen naast me stond legde ik voor wat we zojuist hadden besproken en vroeg wat hij daar van vond. Het zou te mooi zijn voor woorden als dit goed afliep en het was dan ook een spannend moment.

“Maar ik ben geen homo Wim, misschien bi maar geen homo. Bovendien heb ik er nooit over nagedacht.” Hij was even stil terwijl Wim voor onze ogen ineen aan het krimpen was van ellende.

“Dus jij wilt eigenlijk mijn vriendje en slaafje worden?”, sprak Joris zijn ...