Stille Jongen 5 - Sex Verhalen

Stille Jongen 5

... merkte echt aan het gedrag van Emily en de rector dat Ana plots een paria dreigde te worden. Voor mij kwam dat uit het niets. Die lieve meid die altijd zo ondersteunend was geweest. Maar toen hoorde ik de roddels.

-

Ik kon m’n ogen niet van Emily afhouden toen we naar het gymcomplex wandelde. Als ze geen les gaf, dan droeg ze een grote hipsterbril. Dat maakte haar interessant. Emily had niet door dat ik echt niet alleen naar haar keek vanwege die bril. Ze liep ook iets voor me. En al had ze het wel door, deed het haar vast weinig. Of het nou leraren of leerlingen waren, iedereen keek haar na. Ze had ook wel iets glamour.

,,Het is niet de eerste keer dat ze zoiets meemaakt.’’ werd me verteld. Waarom weet ik niet.

,,Nee?’’ Nieuwsgierig werd ik er wel van.

,,Heb jij nog les gehad van Willems?’’ vroeg ze me toen. Ik knikte. Ook iemand van de oude garde. Een man. ,,Nou die is door haar ontslagen. Die zou achter haar aan gezeten hebben, maar dat was twijfelachtig allemaal.’’ Dit choqueerde me. Ik was hier zelf twee jaar geleden geslaagd. Er kon blijkbaar een hoop gebeuren in die tijd. Maar ik kon het weten. In een paar weken kon al een hoop gebeuren. ,,Dus we denken er aan om de commissie hier naar te laten kijken. Ana gaat niet helemaal vrijuit.’’ oordeelde ze al. Driftig liep ze door en verschrikt liep ik haar achterna. Dit sloeg nergens op. Maar ik wilde ook niet zomaar opbiechten dat het kwam doordat ik zo’n debiel ventje was wat niet met z’n ongetemde ...

... oerinstincten kon om gaan.

-

,,Nee, stop!’’ zei ik duidelijk voor de deur van de gymzalen. Verbaast werd ik aangekeken. ,,Het is niet haar schuld. Ik weet niet wat ze verteld heeft, maar het is niet de waarheid. En als ze gelogen heeft, heeft ze dat gedaan om mij te beschermen.’’ nam ik het op voorhand voor haar op. Een ernstige blik doordrong mij.

,,Wat is er dan wel gebeurd?’’ vroeg ze zacht maar streng. Ik slikte.

,,Niets. Er is niets gebeurd. Ik flipte om niets. Niet iets waar zij wat mee te maken had. Ze probeerde me te helpen, maar toen ze zelf achter de waarheid kwam, lukte dat niet meer. En dat neem ik haar niet kwalijk. Het was mijn eigen beslissing om te stoppen. Ik was ergens wel blij dat ze met jullie op hetzelfde uitkwam.’’ gooide ik er gehaast uit.

,,Van mij moest je niet weg, hoor.’’ merkte ze alleen bijdehand op. Dat riep dan gelijk wel weer wat vraagtekens op. Vervolgens ging ze me voor naar binnen en plukte ze zo Ana uit haar les, die hier niet op berekend was en nerveus en met tegenzin zich bij ons had gevoegd achter in de gang van het complex. Emily had wel wat invloed hier…

-

,,Ik wil nu weten wat er allemaal aan de hand is.’’ zei ze ons streng op daar verwijderd van de rest van de wereld. Met haar armen over elkaar, niet doorhebbende dat ze haar borsten zo nog wat meer toonde. Ana zag het, dat ik het zag. Maar Ana leek nu eerder een klein meisje. Was ze bang voor Emily? Was ze echt eerder de fout ingegaan? Maar dat was ze nu niet. Dat moest ik ...