De Gezusters Santegoed - 1 - Sex Verhalen

De Gezusters Santegoed - 1

... scheen op iemand te wachten, wat ik goed kon zien, omdat ze regelmatig op haar horloge keek. Na een kwartier kreeg ze het toch wel wat warm om te wachten in de hete avondzon, die nog best warm was. Ze besloot maar op het terras te gaan zitten wachten, een tafeltje verderop. Dat was voor mij helemaal een feest. Ze ging zitten, bestelde een glas spa rood en pakte daarna haar telefoon.

Schijnbaar was ze aan het wachten op haar vriend, maar die had volgens mij niet echt veel zin om te komen, want ze waren heel duidelijk ruzie aan het maken via de telefoon. Ik kon het niet helpen om alles mee te krijgen, ze zat amper drie meter van me vandaan. In de tussentijd had de serveerster me mijn bestelling gebracht, en ook die van het meisje.

Ze had het gesprek inmiddels beëindigd, maar was zeer duidelijk boos. Ze mompelde hardop: ‘Klootzak! Waarom moet je me dat uitgerekend nu flikken!’

Ik had al snel mijn tosti achter mijn kiezen, en bestelde nog een pilsje. Eigenlijk ben ik best een verlegen type, maar ik kan het niet zien, dat een vrouw pijn of verdriet heeft, en dat had dit meisje zeer duidelijk verdriet. Dus ik pakte al mijn moed samen en vroeg: ‘Ruzie met je vriend?’

Ze kijkt om, schijnbaar had ze niet in de gaten, dat er nog iemand anders op het terras zat, dat verder helemaal leeg was. Ze was nog steeds duidelijk boos en zei vittend: ‘Luister je altijd gesprekken af?’

‘Ow, sorry dat ik je lastig val dan. Maar ik zit hier amper drie meter van je af, en het was ...

... vrijwel onmogelijk om niet te horen, wat je aan de telefoon zei.’

Meteen valt haar dan in, dat ik het niet bewust heb afgeluisterd. Haar gezicht verzacht wat en ze verontschuldigt zich voor haar gedrag.

‘Sorry, het was niet persoonlijk bedoeld. Het is alleen, dat ik al ruim een half uur op mijn vriend aan het wachten is, en zojuist heeft die lul me doodleuk verteld, dat hij liever bij een vriend gaat gamen. En dat terwijl we dit al een week geleden hebben afgesproken, we zouden naar het openlucht concert gaan, dat deze week op het kerkplein gehouden wordt.’

‘Openlucht concert? Dat zou toch erg leuk moeten zijn voor jonge mensen, als jij?’

Ze lacht. ‘Niet voor mijn vriend, en ik snap hem ook wel, het is absoluut niet zijn muziek, maar hij mag ook best wel wat interesse tonen in wat ik leuk vind.’

‘Nu maak je me wel nieuwsgierig, wat voor muziek is het dan?’

‘Het Christelijk Kamper symfonieorkest geeft nu avondvoorstellingen, en een zus van me speelt daar ook mee.’

Ik lach. ‘O, dan kan ik me wel een beetje verplaatsen in je vriend. Maar als hij het met je afgesproken heeft, moet hij ook zijn afspraken nakomen, ook al vindt hij het niet erg leuk.’

‘Dat bedoel ik nou. En nu heb ik me daarvoor kaartjes gekocht, en laat hij me ermee zitten. Nu zijn die kaartjes niet zo heel erg duur, maar daar gaat het me niet om.’

‘Ik begrijp je wel. Zo maak je geen afspraken.’

Ze slaakt een zucht en zegt: ‘Ah, jij begrijpt me ten minste.’

Ze kijkt me dan eens goed aan ...