Bakkersjongen - 39 - Sex Verhalen

Bakkersjongen - 39

39: Gelukkig het Nieuwe Jaar In

-

Er zullen vast jongens zijn die er minder gelukkig bijzitten, een paar dagen nadat hun bloedmooie vriendin ze verteld heeft zich niet aangetrokken te voelen tot een groot deel van je mannelijkheid, dit in letterlijke zin. En toch was ik het wel. Okay, het viel natuurlijk nog wel even zwaar toen het eenmaal bezonken was, maar in de huidige context kwam ik er goed vanaf. Tessa hield van me, maar niet van m’n ‘mannelijkheid’. En toch klinkt dat erger dan het was.

-

Ze was deze ochtend naar Ede toegekomen, op de ochtend van mijn verjaardag. Het was gezellig, iedereen was er, de kinderen van Emily en Erin, die ik als m’n nichtjes en neefje begon te zien, hadden wat voor me geknutseld, van de hele familie zelf had ik een mooi cadeau gehad wat ik eigenlijk niet kon accepteren, en al met al voelde ik alleen maar liefde en warmte. Dat was wel eens anders geweest op m’n verjaardag. Dit was nu m’n familie. Na een paar bakkies koffie was het echter wel mooi geweest. Op zo’n dag heeft iedereen plannen, en alhoewel ons nog gezegd werd ook hier het nieuwe jaar in te mogen luiden, hadden wij ook onze eigen plannen. En dus zaten we nog voor het middaguur in de trein naar Amsterdam.

-

Ik waande me in een wereld die niet bestond. En dat was best fijn. Ook vanochtend weer vroeg ik me af of Tessa zich tot dezelfde meisjes voelde aangetrokken als dat ik dat deed. En dan had ik het over Emily en Erin specifiek. Weer trokken Erin en Tessa naar ...

... elkaar toe. En natuurlijk viel dat op allerlei manieren logisch te verklaren, maar ik dacht steeds vaker dat de kans wel heel groot was dat Tessa net zo over Erin dacht als ik dat deed. En dan veranderde Erin plots in een heerlijk blond wijf met de nodige ervaring die Tessa wellicht miste. In ieder geval naar mij toe. Want zo’n wereld was het natuurlijk wel; ik ging mezelf niet buitenspel zetten.

-

Nu ook in de trein, waar het best wel druk was, en hier en daar wat moois voorbij kwam gelopen of zat, vroeg ik me af of Tessa dan hetzelfde dacht. Ik als man zag nooit zomaar een mooi meisje zitten of lopen, maar zag dan potentieel. Of het nu realistisch was of niet, deed er dan niet toe. En in die paar dagen dat ik en Tessa ‘anders’ door het leven gingen als stel, hadden we het er nauwelijks over gehad. Tessa was niet zoals ik. En ook al wist ik dat wel, had ik het toch nodig dat ze het zelf nog even tegen me zei.

-

Ik wees haar namelijk op een mooi meisje op het station met lang bruin haar en een prima figuurtje. Zeker mijn type, zal ik maar zeggen. Het was onschuldig en eerder een grapje toen ik Tessa vroeg of ze haar zou doen. Zulke vragen stelde ik niet eens aan m’n vrienden, maar onaangepast als dat ik was in de huidige situatie legde ik Tessa wel deze vraag voor.

,,Nee, natuurlijk niet.’’ lachte ze er dan om, alsof ze dat moest zeggen. Ze leek zich eerder betrapt te voelen. Nou vond ik dat nog niet zo opvallend. Zo was ze gewoon. Ook als ik dacht dat een jongen ...